Lantfrid

Lantfrid (lat. Lantfridus, Lanfredus) isch de Name vo ze Alemanne gsii, wo i de erst Hälfti vom 8. Joorhundert glebt hend.

De Lantfrid († 730) isch vu 709 bis 730 alamannischer Herzog gsi. Er isch dr Sohn vum Gotfrid un Brueder vum Theudebald gsi. Noch em Tod vum Herzog Gotfrid im Johr 709 hän dr Lantfrid un sin Brueder Theudebald des Omt vum alamannische Herzog ybernumme. Beidi Brüeder sin in ihrem Omt dr fränkische Husmeiere in ere verbitterte Fendschaft gegeiber gstonde. Dr Kloschterbischof Pirmin het im Johr 724 untrm Schutz vum Husmeier Karl Martell s Kloster Reichenau zmittsen im alamannische Herzogtum grindet. Des isch vum Lantfrid und vum Theudebald als Provokation ufgfasst worre. Dr Theudebald het 727 dr Abt Pirmin vertribe, ob odium Karoli (us Hass gegä Karl Martell) un 732 dr Nochfolger Abt Heddo vum Kloschter Reichenau. In d Johre 724 bis 730 het dr Herzog Lantfrid d Lex Alamannorum, s alamannisch Stammesrecht, zur Lex Alamannorum Landfridana nej gfasst. 730 het dr Karl Martell ä Feldzug gegä d Herzög Theudebald un Lantfrid gfiehrt. Dr Lantfrid isch im gliche Johr no gstorbe. Dr Herzog Theudebald het doruf s alleinig Herzogomt in dr Alamannia ybernumme.

Vom zwaite Lantfrid († 751) isch wenig bikannt. Er het ane 748 am Uufstand vom Grifo tailgnoo und isch denn gfange gnoo wore. Er isch ane 751 gstorbe. Öb er e Mitgliid vom alemannische Herzogshuus vom Gotfrid gsii isch, isch denkbar, aber nöd erwiisbar.

• Dieter Geuenich: Geschichte der Alemannen. Verlag Kohlhammer, Stuttgart 2004, ISBN 3170182277 / ISBN 3170120956
• Clausdieter Schott: Lex und Skriptorium - Eine Studie zu den süddeutschen Stammesrechten in: Gerhard Dilcher / Eva-Marie Distler (Hrsg.), Leges - Gentes - Regna, Berlin 2006, S. 257-290

• Mittelalter-Genalogie: Lantfrid

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Lantfrid“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.