Broers en Susters van die Rooi Dood

Die Broers en Susters van die Rooi Dood was ‘n godsdienstige kultus wat na bewering 200 jaar ondergronds in die Russiese Ryk bestaan het. Die lede van die kultus het huwelike verbied en was verplig om nuwe lede te werf. Indien 'n ingewyde in die kultus 12 nuwe lede gewerf het, is geglo dat hulle vir hulself 'n plek in die Hemel verdien het. Hulle is daarna toegelaat om seks met verskeie ander kultuslede te hê by die volgende geheime vergadering, gevolg deur konsensuele selfmoord wat bygestaan is deur ander lede wat hulle met rooi kussings sou versmoor.

Met 13 November 1900 aangewys as die einde van die wêreld, het die Rooi Doodskultus al hul gewone aktiwiteite afgelas en besluit dat hulle God sou behaag en vinnig in die Hemel sou kom as hulle almal hulself op daardie datum toesluit en die gebou aan die brand steek. Toe 862 van die lede hierdie plan in werking gestel het, is Tsaristiese troepe van Sint Petersburg uitgestuur om die vlamme te blus en die selfmoorde te keer.

Meer as 100 (presiese syfers verskil omdat van die beseerdes oor die volgende paar dae gesterf het) van die Broers en Susters van die Rooi Dood het in die brand omgekom. Toe 14 November met die wêreld nog ongeskonde aanbreek, het die oorlewende lede, uiteindelik ontnugter geraak en die kultus het ophou bestaan.