Magaliesberg
| Land | Suid-Afrika |
|---|---|
| Geografiese ligging | 25°51′35″S 27°32′2″E |
| Materiale gebruik | Afsettingsgesteente |
Die Magaliesberg is 'n bergreeks wat van Pretoria in die noorde van Gauteng tot suid van Pilanesberg, in die Noordwesprovinsie, strek. Die bergreeks is ongeveer 120 km lank. Die hoogste punt van die bergreeks is by Nooitgedacht, 1 852 meter bo seespieël, maar slegs 300 m bo die omliggende vlakte. Die Hartbeespoortdam, Buffelspoortdam en Olifantsnekdam is in die Magaliesberg geleë. Byna die hele berg is tot 'n natuurreservaat verklaar.
Naam
[wysig | wysig bron]Die Magaliesberge was in die verlede bekend as die Macalisberg of as die Kashanberge.[1] Die berge is glo vernoem na die Tswana-hoofman Magali (Mohale), wat 'n stam in die noorde van die berge regeer het.[2]
Flora
[wysig | wysig bron]Daar is meer as 130 spesies van bome in die Magaliesberg.[3] Die Olyfgroen vingertjie (Frithia pulchra) is 'n dwergplantjie uit die vygiefamilie wat endemies aan die gebied is. Die vuurpylaalwyn Aloe peglerae groei net in die Magaliesberg en aangrensende berge.[3]
Aan die suidelike hange van die bergreeks is die klimaat droeër en die meeste van die plantegroei in valleie aan die voet van die kranse gekonsentreer.[3] Aan die noordelike hange kom wilgebome voor en laer teen die hange kan maroelabome gevind word.[3]
Fauna
[wysig | wysig bron]Die Magaliesberge was eens die tuiste van olifante, renosters, buffels, kameelperde, groot katte en verskeie spesies van bokke. Hoewel baie van die groot dierespesies oor die jare uit die gebied verdwyn het is sommige privaat wildskampe besig om 'n paar spesies in die streek te hervestig. Van besondere betekenis is die hervestiging van die swartwitpens wildsbok. Dit was in die Magaliesberge teenwoordig waar William Cornwallis Harris dié spesies ontdek het in 1836.[4]
Klimaat
[wysig | wysig bron]Die bergreeks vorm 'n natuurlike versperring tussen die laagliggende Bosveld in die noorde en die koeler Hoëveld in die suide. Die reeks ontvang reënval in die somer in die vorm van donderbuie met 'n gemiddelde reënval van 650 mm per jaar. In die winter kom ryp dikwels voor in die valleie aan die suidekant van die berg, maar amper nooit op die noordelike hange nie.
Die Magaliesberge het 'n gemiddelde temperatuur van 22°C, en 'n tipiese humiditeit van 67%.[5] Wind kom meestal van die noorde af.[6]
Sien ook
[wysig | wysig bron]Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Stow, George William (1905). The native races of South Africa; a history of the intrusion of the Hottentots and Bantu into the hunting grounds of the Bushmen, the aborigines of the country. The Macmillan Co. p. 546.
- ↑ Bristow, David; Ward, Clive. "The North-Western Transvaal". Mountains of Southern Africa (in Engels). Cape Town, Johannesburg: C. Struik Publishers. p. 26. ISBN 0-8697-7227-9.
{{cite book}}: AS1-onderhoud: onerkende taal (link) - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 http://www.magaliesberg.co.za/flora.html
- ↑ http://www.magaliesberg.co.za/wildlife.html
- ↑ https://www.timeanddate.com/weather/south-africa/magaliesburg/climate
- ↑ https://www.meteoblue.com/en/weather/forecast/modelclimate/magaliesburg_south-africa_980557
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]- (en) Mountain Club of South Africa
- (en) Magaliesberg Protection Association Geargiveer 26 September 2006 op Wayback Machine
- (en) Kgaswane Mountain Reserve Geargiveer 4 November 2004 op Wayback Machine
- (en) Johannesburg Hiking Club Geargiveer 11 November 2009 op Wayback Machine
- (en) Magaliesburg Accommodation and Reservations - Tourism Info Office Geargiveer 21 April 2020 op Wayback Machine
