Fritt Vilt
 | Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
| Fritt Vilt (Cold Prey) | |
|---|---|
 Promosie in Oslo in die najaar van 2006 | |
| Regisseur | Roar Uthaug |
| Produksieleier | Axel Helgeland |
| Draaiboek | Thomas Moldestad, Roar Uthaug |
| Met | Ingrid Bolsø Berdal Endre Midtstigen Viktoria Winge Tomas Alf Larsen Rolf Kristian Larsen |
| Musiek deur | Magnus Belte |
| Uitgereik | 13 Oktober 2006 |
| Speeltyd | 97 minute |
| Land | Noorweë |
| Taal | Noors |
| Begroting | NOK 2 300 000 |
| Voorafgegaan deur | -- |
| IMDb-profiel | |
Fritt Vilt (Engelse en Duitse titel: Cold Prey) is 'n Noorse grurolprent deur die regisseur Roar Uthaug wat op Vrydag, 13 Oktober 2006 in Noorse rolprentteaters begin draai het. Die film het oor die algemeen goeie resensies ontvang en is as een van die beste moderne grurolprente uit Noorweë beskryf. Die Engelstalige DVD is op 27 Oktober 2007 in Suid-Afrika vrygestel.
Inhoud
[wysig | wysig bron]Die film begin in medias res. 'n Seun met 'n groot geboortevlek rondom een oog hardloop deur 'n sneeustorm in die Noorse Jotunheimen-gebied. Hy probeer blykbaar om van sy onsigbare agtervolger te ontsnap, maar dié haal hom in en begin hom lewendig in die sneeu te begrawe.
Die film spring na die volgende toneel waarin die toeskouer kennis maak met die protagoniste wat met hul motor na die berggebiede ry: Vyf vriende, almal in hul twintigs, op pad na hulle sneeuplankry-vakansie in Jotunheimen. Hulle is Eirik, pligbewus en die oudste van hulle; Jannicke, Eirik se energieke vriendin; Mikal, die "koel" lid van die groep; Ingunn, Mikal se vriendin wat onseker oor haarself is; en Morten Tobias, die grapmaker.
Sodra hulle aankom, beklim hulle die eerste berg en geniet die wonderlike uitsig. Hulle begin onmiddellik met sneeuplankry, maar ongelukkig breek Morten 'n been. Sy vriende verpleeg die wonde so goed hulle kan, maar besef dat hulle in die wildernis nie baie vir Morten kan doen nie. Hulle sien 'n hotel en besluit om daar om hulp te vra.
Toe die groep by die gebou kom, besef Eirik dat die hotel verlate is. Hy breek 'n venster en sluit 'n deur oop. Mikal en Jannicke lê Morten op 'n sofa in die ontvangskamer neer en behandel die gebreekte been met alkohol en kleefstof. Eirik, Mikal en Ingunn begin daarna om die verlate gebou te verken, terwyl Jannicke Morten geselskap hou.
In die kelder ontdek hulle 'n kragopwekker. Eirik slaag daarin om dit te herstel, en hulle sit met elektrisiteit. Mikal en Ingunn besluit om hulle na 'n hotelkamer terug te trek. Toe hulle die verskillende vertrekke bekyk, ontdek hulle 'n deurmekaar hotelkamer met 'n gebreekte venster en spore van bloed en hare aan die glasstukke. Op pad terug na die ontvangskamer hoor Eirik 'n geraas benede in die kelder, maar neem aan dat dit Mikal en Ingunn moet wees. Hy sê hardop vir hulle dat hulle versigtig moet wees, maar kry geen antwoord nie.
Noudat die ligte aangeskakel is en hulle drankies in die hotelkroeg kan geniet, is almal tevrede en vier 'n partytjie in die ontvangskamer. Jannicke ontdek die hotel se gasteboek, maar is verbaas dat die laaste gaste die hotel in 1975 besoek het. Onderaan die name van die laaste geregistreerde gaste is 'n boodskap met die woorde: "Ons hoop dat julle jul seun sal vind." Die gasteboek bevat 'n foto van 'n gesin - en die seun is dieselfde wat in die openingstoneel in vrees vir sy lewe voluit gehardloop het.
Die groep besef nog nie dat 'n misterieuse gestalte hulle al dopgehou het sedert hulle by die hotel aangekom het en in die gebou ronddool nie.