keer

Afrikaans (af)

keer

1. 'n Geleentheid of gebeurtenis wat herhaal (kan) word.

2. Die stopsit van iets.

1. Jy maak elke keer dieselfde fout.

2. Daar is geen keer aan hom nie.

Vertalings:
Engels time^(en), stop^(en) Nederlands keer^(nl)

Tydvorm	Persoon	Woordvorm
Teenwoordige Tyd	ek	keer
Verlede Tyd	ek	het gekeer

1. Van rigting verander; anderkant toe beweeg; 'n wending maak.

2. Voorkeer; verhinder; terughou; terugdryf.

1. Dis tyd om huiswaarts te keer. Keer terug na God.

2. Keer die bal.

Vertalings:
Engels turn^(en) Nederlands keren^(nl)