Kok-koa

Kok-koa (國歌) sī hō͘ chi̍t-ê kok-ka ê chèng-hú chèng-sek sêng-jīn ia̍h-sī tī thoân-thóng-siōng hō͘ kok-bîn sú-iōng, ē-sái tāi-piáu hit-ê kok-ka ê ga̍k-khek. Kok-ka it-poaⁿ lóng tài-iú ài-kok-chú-gī ê sek-chhái. Sè-kài siōng-lāu-kó͘-chá ê kok-koa tī 1568 nî chè-tèng, sī Hô-lân ê Wilhelmus; put-kò, tōa-pō͘-hūn ê kok-koa lóng sī tī 19 sè-kí kap 20 sè-kí chiah chè-tèng ê.

Kok-koa tī chiâⁿ chē tiûⁿ-ha̍p pī sú-iōng, thong-siông tī kok-tēng kà-ji̍t ián-chàu, mā tiāⁿ-tiāⁿ tī thé-io̍k kēng-sài tiong sú-iōng, iōng-lâi hoàn-khí ia̍h-sī piáu-ta̍t kok-bîn ê ài-kok sim-chêng. Tī seng-kàng-kî ê gî-sek tiong, kok-koa thong-siông chok-ûi seng-kàng kok-kî sî só͘ ián-chàu ê ga̍k-khek. Tōa-pō͘-hūn ê kok-ka, chok-ûi ài-kok kàu-io̍k ê chit-pō͘-hūn, ha̍k-hāu tùi ha̍k-seng ián-chàu kok-koa. Thài-kok kap Tiong-hôa Bîn-kok bat kui-tēng tī kio̍k-īⁿ ia̍h-sī tiān-iáⁿ-iⁿ chèng-sek hòng-iáⁿ chêng ài ián-chàu kok-koa ia̍h-sī ông-sek siōng-ko. Tī tōa-hêng kok-chè pí-sài chhiūⁿ kha-kiû, kan-ná-kiû sài-sū sî, thong-siông ē ián-chàu siang-hong ê kok-koa. Bí-kok kap Ka-ná-tāi téng chi̍t-kóa kok-ka tī pún-kok ê thé-io̍k sài-sū khai-sài chêng mā tiāⁿ-tiāⁿ ē ián-chhiùⁿ kok-koa. Tī Ò-lîm-phit-khek Ūn-tōng-hōe, Sè-kài Kím-phiau-sài pan-hoat chióng-pâi sî, mā ē ián-chàu kim-pâi tit-chú ê kok-koa.