Nasionale Vrouwemonument

Het Nationale Vrouwenmonument (Afrikaans: Nasionale Vrouemonument) in Bloemfontein, Zuud-Afrika is een monument ter 'erinnering an de ontbering, die vrouwen en kinders trof in de Twidde Boerenoorlog. Ongeveer 27.000 vrouwen en kinders van Afrikaner en Nederlandse ofkomst stierven tiejens deze oôrlog in Britse concentraotiekamp'n. Het was toe voe 't eerst dat er op zo'n groôte schael gebruuk wier gemikt van dit soort kamp'n.

Het ontwerp van het monument is gemikt deu Frans Soff en het beeldouwwerk deu de Nederlandse beeldouwer Anton van Wouw. Het monument is ontuld op 16 december 1913, webie ongeveer 20.000 mensen vanuut 'eel Zuud-Afrika anwezig waere.

De beeldengroep bestit uut een vrouwe zonger kap, mee ur uutgeteerde en stervende kind op schoôt. Een twidde vrouw kiekt in de verte en roopt nae de Heere om dizze tragedie te anschouwen.

De inspiraotie voo dit schouwspel is op angriepende wieze deu Emily Hobhouse beschreven, deu te verwijzen nae een situaotie in Springfontein:

“Een moeder kijkt niet naar haar stervende kind, maar beleeft een pijn die verder gaat dan alle tranen. Een tweede boodschap spreekt uit ogen van deze vrouw: haar kind is dood, maar zij zal niet geheel en al uitsterven, haar volk zal niet uitgeroeid worden.”

• Oud-President van Oranje-Vriestaete M.T. Steyn 1916
• Emily Hobhouse 1926
• Christiaan de Wet 1922
• Eerwaarde J.D. Kestell 1941
• Tibbie Steyn 1955

De tekst op het monument is in het Nederlands geschreven en luidt: