Gruwelijk, auto wassen. In mijn jeugdherinneringen zie ik mannen op dooie zondagen op straat kleurloze auto’s soppen met doekjes en dozen vol schoonmaakmiddelen. Toch werd ik zelf zo’n man. Toen ik nog een garage met oprit had, poetste ik me op eigen erf een ongeluk aan mijn oldtimers. Pure noodzaak. ’s Winters moesten die krengen tegen roest droog en schoon de stalling in. Afspuiten, schoonmaken met een sopje, wielen reinigen met een zacht borsteltje, auto’s droogrijden en in de was zetten. Toen wist ik al dat ik geen echte man was. Die geniet ervan; ik vond het een bezoeking. En zo zinloos. Het blinkende resultaat ging linea recta de garage in, waar ter compensatie van gemiste hagelbuien en verwoestend strooizout het stof erop neerdaalde. Haalde je je auto’s na hun winterslaap uit de schuur, dan waren ze te vies om aan te pakken.
Autohygiëne is de blinde vlek voor de vergeefsheid der dingen. Zie mannen pal voor het uitbarsten van een op Buienradar loud and clear naderend buienfront ijskoud de wasstraat binnenrijden. Zo zijn ze. Toen het sisyfusgehalte van het poetswerk tot me doordrong ondernam ik actie.
Ik kocht voor 1.000 euro een prima rijdende, gehavende Saab met het mos op de raamlijsten, die ik bewust liet vervuilen. Eindelijk rust. Geen angst meer voor opspattend modderwater, vogels, sneeuw en vieze bomen. Zeer incidenteel spoot ik met een hogedrukspuit vogelpoep en boomhars van de ramen. Aan die vuilnisbak heb ik per saldo minder uitgegeven dan aan alle autoshampoos en microvezeldoekjes voor mijn oude brikken.
Brede koetsen
Tegenwoordig rijd ik nieuw. Dat is een zegen. Nooit pech en indien toch, garantie. Maar hoe houd je het bezit mooi? De bijnaam krasstraat voor de wasstraat is niet overdreven. Veel moderne auto’s passen er met hun brede koetsen trouwens niet of nauwelijks in. Grote suv’s krijg je er alleen met ingeklapte spiegels in en uit. Toch moet een nieuwe schoon. Voorbij de ironie snap ik het heus. Vieze auto’s zijn als een wanordelijk bureau. De schaamte vreet je werklust en je trots aan. Compromisoplossing is de wasbox, waar je de auto zelf afspuit. Daar mis je de droogautomaat van de wasstraat, maar poetsen doe je er in jouw tempo en schoner dan thuis, waar het afvalwater rechtstreeks in de grond verdwijnt. Zo komt de afgezworen doe-het-zelfformule terug in beeld.
Nu nog de juiste spullen. De professional heeft alles in huis, de amateur grijpt altijd mis. Meguiar’s, volgens de website sinds 1901 „’s werelds leidende bedrijf in oppervlakteverzorging” en volgens kennissen met poetsneiging het merk dat je moet hebben, verkoopt in pakketvorm alle benodigdheden. De Meguiar’s Paint Restoration Kit heeft alles in huis ‘om de lak van de auto weer als nieuw te krijgen’. De inhoud doet huiveren: ‘473 ml Gold Class Shampoo, 473 ml Quik Detailer & 80 g Clay, 450ml Ultimate Compound, 473 ml Gold Class Carnauba Wax, 2 Foam Applicator Pads & 2 microfiber doeken’.
Dat wordt me te bewerkelijk. Deze amateurpoetser gaat laf voor Meguiar’s Car Care Essentials Kit. In de doos spuitflesjes met Ultimate Quik Wax en Perfect Clarity Glass Cleaner, een flesje Ultimate Wash and Wax plus de Supreme Shine Microfiber Towel, het poetsdoekje. Daar zou ik het mee moeten redden. Prijs 49,95 euro, maar ik zag de kit op internet voor tien minder. Verdien je terug. Eén wasstraatbeurt met waxbehandeling kost je zo vijftien euro en dit thuispakket gaat langer mee.
Proefkonijn wordt de 18-jarige Audi A2, die in het huishouden de functie van de oude Saab heeft en dus wel wat aandacht kan gebruiken. Ik spuit hem schoon, wrijf hem droog en breng de kit in gereedheid. Uit de gebruiksaanwijzing maak ik op dat Wash and Wax een no-go wordt. Vier dopjes in vier liter water kwakken en poetsen maar, liefst met De Hoogwaardige Washandschoen van Meguiar’s en Meguiar’s Water Magnet om na afloop waterdruppels te verwijderen. Niet in het pakket, dus dat wordt dokken. Laagdrempeliger is de Ultimate Quik Wax-spuitfles. Gewoon op schoon oppervlak sprayen en uitwrijven. We gaan ervoor. Pakken we meteen de ramen mee met Perfect Clarity.
Als nieuw! Wat een eer van je werk. Dat volgens Buienradar over een kwartier vernietigd wordt. Maar alle schoonheid is vergankelijk, dat weet je. En mocht doe-het-zelven psychologisch toch een te grote belasting zijn: koop een afgeragde Saab en zeg alle representativiteit vaarwel.