djocoe
-
Hérons ås vatches so on djocoe
Etimolodjeye
candjîBodje « djok », avou l’ cawete « -oe ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /d͡ʒɔ.ˈkwɛ/ /d͡ʒɔ.ˈkɛ/ (betchfessî oe, halcrosse rîlêye)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /d͡ʒɔ.ˈkwɛ/
- Ricepeures : djo·coe
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
djocoe | djocoes |
djocoe omrin
- (mot des cinsîs) plaece la k' gn a les djoks des poyes.
- ahesses po les moxhons s' adjoker dins ene gayole, ene djonnlire.
- (mot d’ zolodjeye) pitit bwès la k' les moxhons vont a djok po del nute.
- (pa stindaedje do sinse) pitit bwès.
- On djocoe d' sapéns — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- plaece metowe å hôt k' on î adjoke ene posteure.
- Li vî Sint-Elwè del pitite nåve esteut dschindou di s' djocoe et metou e keur — Joseph Houziaux (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : R13
Ratournaedjes
candjî pitit bwès k' les moxhons î vont voltî a djok
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike djocoe (discramiaedje) so Wikipedia