[go: up one dir, main page]

Aller au contenu

voylete

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : voyete.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « voye » avou l’ dobe cawete « -lete ».

Sustantif

[candjî]

voylete femrin

  1. (mot des voyes et tchmins) pitite voye.
    • Tola, dilé l' croejhete waitîz li ptite tchapele,
      A l' ombe des gros tiyoûs ki vos preye al priyire.
      Neni, ni tchictez nén, ele vos houke e s' potale,
      Mareye, et vos rawåde. Djans ! Hay ! Drovoz l' bårire !
      Li ptite voylete k' î moenne est tote boirdêye di fleurs Hélène Burquel, (ratourné do gåmès) (fråze rifondowe).
    • Mi vouss fé acroere ki ces tracteurs la, avou leus grandès hôtès stroetès rowes, polèt catourner dins les zigzagaedjes des ptitès voyletes, ki sont come aschavtêyes å pindant des tienes ? Lucyin Mahin, Vera.
    • Aler coûtchî a ût eures, sins ddja fé l’ priyire del nutêye; ratroplaedje a troes eures å matén sol voylete ki moenne al båze des lweyålisses; atake ås aireurs do djoû Lucyin Mahin, Moude a rvinde.

Sinonimeye

[candjî]

Loukîz a : « voyete »

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
pitite voye