sôr

Li rfondaedje di ç’ mot cial est co so balance. Fåt i scrire « sôr » u « sôrt » ? (li scrijhaedje "sôrt" est tot l' minme li pus corant, d' ostant pus k' on ritrouve bén li "t" dins ls ôtes lingaedjes romans (fr:sort, it:sorte, es:suerte))

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

sôr omrin

1. li destinêye, veyowe come li cåze di çou k' arive el vicåreye.
   • nouk n' est contin di s' sôr.
   • Les meye pititès tchintreyes
     Ki fèt l' sôr di l' ovrî moens laid— Martin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Eco todis", tome 34, p. 131 (fråze rifondowe).
2. emacralaedje.

1. tirer å sôrt : tchoezi a l' astcheyance (tot leyant l' sôrt decider).
2. taper on sôr : emacraler. rl a: tchôkî, segnî.
3. diner di s’ sôrt.
   • I vs grawyive seur bén e vinte, la k’ vosse cuzén Djannesse m’ end aveut dné d’ vosse sôrt ? — Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.28 (fråze rifondowe).

sôr femrin

1. sôre