ralaedje-plin

Do viebe « raler plin », avou l’ cawete « -aedje », çou ki dene on mot d' Modele:apl-loy « ralaedje » + « plin ».

ralaedje-plin omrin

1. (mot d’ houyeu) tcheyaedje do plafond d' ene taeye dins ene houyire ou ene ôte fosse.
   • Å cåbaret, on vî houyeu, raconte comint çk' il a schapé a on ralaedje-plin.
   • Tot tnant l' mwin do blessî, i djuréve inte ses dints, e rpassant totes les mizeres di s' prôpe veye, ses biestreyes et ses ribotes, on ralaedje-plin ou çki s'-t ome di cope aveut yeu l' tchinne do cô cassêye — Edmond Wartique, Les Cayés walons, l° 8 1948, p. 124 (fråze rifondowe et rarindjeye).
   • Lerminiaux, plin d’ colere, atakéve el ralaedje-plin e grawant, e fousnant avou ses durès mwins — Léon Mahy, Pa d'zous 'ne bèle fleur (fråze rifondowe).
2. (pa stindaedje do sinse) flouxhe di djins ki s' cobôrèt.
   • Ké ralaedje-plin sol pisse do velodrome: c' est come s' il årént yeu l' feu a leus burtales — Félicien Barry (fråze rifondowe).
3. (imådjreçmint) croûlaedje di tos les rafiyas.
   • Frantz esteut moirt, djus, capoute ! Ké ralaedje-plin !— Willy Bal (fråze rifondowe).