racuzete
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « racuzer » avou l’ cawete « -ete ».
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| racuzete | racuzetes |
racuzete femrin
- ene sakî ki racuze.
- Si dj' comprind bin, vos m' dimandoz d' fé l' racusète? — Chantal Denis, Quî ç' qu'a touwé J.F.K.?.
Mots d’ aplacaedje
[candjî]
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]racuzete
Francès : dénonciateur (fr), délateur (fr), rapporteur (fr), mouchard (fr)
