efernukî

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

efernukî

I. [v.c.]

1. loyî pa on fernuk. F lier par un double nœud.

2. rinde (ene sakî) må dins s' pea, tot lyi dmandant des sacwès k' i n' såreut fé. rl a: bråyler. F. complexer.

II. s' efernukî [v.pr.]

1. (tindreye) si fé prinde dins on lesse di bracnî, en on filet d' tindeu tot cåzant d' on djîbî, d' on ptit oujhea. E viyaedje, i s' sint come on moxhon ki s' a vnou efernukî dins l' filet do tindeu (E. Lempereur). rl a: eburtaker. F. s'empêtrer.

2. s' ecramyî (dins les ronxhes, evnd.).

3. si mwaijhi a non-syince, k' on va dmorer e margaye avou ls ôtes. F. s'énerver, s'agiter.

Disfondowes: èfèrnoker, afurnoker, afèrnouyî, afèrnouyî, èfernukî.

| efernukî, efernukeye [addj.]

1. loyî (eye) a fernuk. I ndaléve avou l' echêpe efernukeye åtoû do cô.

2. ecramyî, ecramieye. Il a volou casser ses loyéns mins il estént efernukîs et l' leu esteut kel baltéve (G. Lucy). F. emmêlé.

3. roed bleu sot (d'ene comere). F. éperdu.

4. reyusse, amayî (eye), måvlé. F. embarrassé, affairé, énervé.

5. malåde dins s' tiesse pask' il a stî aclevé dins l' hisse di n' nén fé çou k' i fåt. F. complexé.

Disfondowes: afèrnouyi, afèrnouyî, îye.