[go: up one dir, main page]

Aller au contenu

djocoe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « djok », avou l’ cawete « -oe ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
djocoe djocoes

djocoe omrin

  1. (mot des cinsîs) plaece la k' gn a les djoks des poyes.
  2. ahesses po les moxhons s' adjoker dins ene gayole, ene djonnlire.
  3. (mot d’ zolodjeye) pitit bwès la k' les moxhons vont a djok po del nute.
  4. (pa stindaedje do sinse) pitit bwès.
  5. plaece metowe å hôt k' on î adjoke ene posteure.
    • Li vî Sint-Elwè del pitite nåve esteut dschindou di s' djocoe et metou e keur Joseph Houziaux (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]
  • (plaece ki les poyes vont a djok): djok
  • (pitit bwès k' les moxhons î vont voltî a djok): moxhnire

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
plaece avou des djoks di poye, d' oujhea Loukîz a : djok
pitit bwès k' les moxhons î vont voltî a djok
plaece metowe å hôt k' on î adjoke ene posteure

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike djocoe (discramiaedje) so Wikipedia