diyou
Etimolodjeye
[candjî]Do latén « dies Jovis », djoû d’ Djupiter, diè des Romins.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /dø.ˈju/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /di.ˈju/
- Ricepeures : di·you
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| diyou | diyous |
diyou
- (vî mot) djudi.
Mots vijhéns
[candjî]| Les djoûs del samwinne e walon | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| londi, dilon (vî mot) |
mårdi, dimår (vî mot) |
mierkidi, dimiek (vî mot) |
djudi, diyou (vî mot) |
vénrdi, divénr (vî mot) |
semdi, dissem (vî vî mot) |
dimegne, didim (vî vî mot) |
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]Loukîz a : djudi