[go: up one dir, main page]

Aller au contenu

cintinne

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « cint » avou l’ cawete « -inne ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cintinne cintinnes

cintinne femrin

  1. a pô près cint.
    • Gn aveut ene cintinne di djins dins l’ såle.
    • Voleur fer l’ doûdiew åtoû del feye Grindôr, plamor k' ele a rascoyî les cintinnes di meyes ki s’ pere a sucî ås pôvès djins do tins del guere… Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), Rôllé Cossin (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
a pô près cint