[go: up one dir, main page]

Aller au contenu

cénkinme

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « cénk », avou l’ cawete « -inme »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cénkinme cénkinmes

cénkinme

  1. (omrin et femrin ) ôre ki corespond å limero cénk.
    • Elle a-st arivé li cénkinme so catoize.
    • I vént di rascode on cénkinme pris al bate di djhaedjes di powezeyes "Georges Smal".
  2. (omrin) boket k' on-z a cwand on pårtixh ene sacwè e cénk.
    • Tchaeke efant årè l' cénkinme di çou ki dmeurrè cwand on-z årè rsaetchî les foû-pårts.

Mots vijhéns

[candjî]
di dvant Djivêye des nombes walons d’ après
cwatrinme cénkinme shijhinme
4inme 5inme 6inme

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ôre corespondant å limero 5
boket cwand on pårtixh e 5

Limerotant addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin cénkinme cénkinmes
femrin atribut cénkinme cénkinmes
femrin epitete
(todi padvant)
cénkinme cénkinmès

cénkinme omrin et femrin (come addjecif djondrece, todi metou padvant l’  no)

  1. metou (metowe) e l' ôre ki corespond å limero cénk.
    • C' est l' cénkinme côp k' i vént vey si matante di souke di ç' moes ci.
    • I vént do rascode el cénkinme pris al bate di djhaedjes di powezeyes "Djôr Smal".