berdouye

Bodje * «bardo» (dedja la divant l' latén); avou l’ cawete « -ouye ».

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /bɛʀ.ˈduy/ /bɛʀ.ˈduːy/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /bɛʀ.ˈduy/
• Ricepeures : ber·douye

berdouye femrin

1. maxhaedje d' aiwe, di tere et d' mannestés.
   • Mins ele trova, dvins ses grands ouys,
     Tant d’ boune frankisté,
     Ki s’ cour, tot divnant berdouye,
     Si mete a tocter— Martin Lejeune, "Djônèsse, prétimps" (fråze rifondowe).
   • Dji vos caye el berdouye po flani vosse djonnesse — Émile Gilliard (fråze rifondowe).
   • Gn a nén on vert diåle ki vos såreut dire çou k' est l' pus vî : les berdouyes del coû oubén les poûssires did padzo les bancs.

broûs, bôjhe.

1. coye berdouye (pol rimaedje :couye berdouye) criyaedje po refoirci "Coye !".
2. dins l' berdouye
   1. fåt awè fwin d' såce po trimper s' pwin dins l' berdouye
3. tchessî so berdouye.
   • C' esteut l' an céncwante… et les tiesses di hoye
     Po-z aler tchessî Wiyåme so berdouye,
     Volît rçure d' adroet Yopôl nosse bon rwè
     — Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), 105 p. (fråze rifondowe).
4. aler so berdouye

• berdouyî, berdouyreye
• berdouyeus

maxhaedje d' aiwe, di tere et d' mannestés Loukîz a : broû

• Francès : boue ^(fr), gadoue ^(fr), merde ^(fr)