afronteu
Etimolodjeye
[candjî]No d’ fijheu do viebe : « afronter »
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.fʀɔ̃.ˈtø/
- Ricepeures : af·ron·teu
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | afronteu | afronteus |
| femrin 1 | afronteuse | afronteuses |
| femrin 2 | afrontresse | afrontresses |
afronteu omrin
- li ci k’ afronte ene ôte djin.
- Maricica sondje a s’ fré ene miete come a èn afronteu, c’ est k’ elle est djalote di lu, ou co pus rade, elle est djalote di l’ estatuwe ki ses parints lyi fwaiynut, å Gabriyel. — Gabriyel & Gabriyel.
Mots vijhéns
[candjî]Ortografeyes
[candjî]E rfondou walon :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- afronteû : ?
Ratournaedjes
[candjî]afronteu
Francès : adversaire (fr), rival (fr)
