Bondjoû Lucyin & @Srtxg,
I m' shonne ki l' rifondaedje di gådieus a stî fwait sorlon ene fåsse etimolodjeye.
A m' shonnance, i vént purade come gawder vént d' on spotchî aplacaedje inte li bodje gåde et l' mot gawe.
Po çoula dj' a deus bons astocas:
1°) Po cmincî, li sins di "djoye" et gaw'der (E1,E203: dismoker) ni sont nén les minmes.
Les motîs Haust et Forir dinèt po gawder pår li sins "dimoker".
Po "gawdieus", li E203 dene seulmint li sins finåd, toursiveus.
2°) On n' pout nén espliker li ridaedje di voyale å/aw. Ca li betchfessî latén "au" esteut dedja prononcî "o" dispoy li fén di l' antiquité (aurum/ôr, paucum/pô). Dedja di tins d' Ciceron, "Claudius" si fjheut spoter "Clodius" po-z adawyî les ptitès djins.
Nouk di ses ôtes mots aparintés n' a di -aw-
gåde [S117]; gaude [S117] gådrêye [S117]; gaudrée [S117] guèd'ler [O0]
Vost avuzion ?
+ response po l' dierinne copene "mots d' tindeu ås moxhons"
Amiståvmint
David