Gebergte
Uiterlijk
(deureverweezn van Bergkeetn)
E gebergte is e verzoamelienge van bergn die mè mekoar e gehêel vormn. E bergkeet'n is e langgerekt gebergte.
Gebergtes oentstoan deur 't proces van gebergtevormienge of orogenese, e gevolg van de ploatntektoniek.
't Hogste gebergte ter weireld is 't Himalayagebergte in Azië die hem uutstrekt over de land'n Indië, Nepal, Bhutan, Pakistan en China met Tibet. Gebergtes in Europa zyn d' Alp'n, Apennynn, Ardenn, Centroal Massief, Juragebergte, Karpoat'n, Kaukasus, Oeral, Pyreneeën, Vogeezn.
Gebergtes wordn oenderverdêeld noar under gemiddelde hogte:
- hooggebergte (> 1500 m).
- middelgebergte (750 – 1500 m).
- lêeggebergte (500 – 750 m).
- heuvelland (200 – 500 m).
- lêegland (0 – 200 m).
Ofbeeldiengn die ier by passn ku je vien in de categorie Mountain ranges van Wikimedia Commons. |