Berg

Een berg is e grôte verhogienge in 't eirdippervlak ip e beperkt gebied die uutstikt boovn 't land derroend, geweunlyk in de vorm van e piek. Een berg is over 't algemêen steiler of een heuvel: boven oungeveer 750 meters (± 2500 voet).

Bergn wordn gevormd deur tektonische krachtn of vulkanisme. Die krachtn kunn ip e bepoalde plekke 't eirdippervlak omhoge duuwn. Bergn erodeern troage deur actie van riviern, weersomstandigheedn en gletsjers. Sommigte bergn stoan g'isoleerd, moa de mêeste stoan in enorme bergkeetns.

Ip hoge bergtoppn is 't vele kouder of ip zêeniveau wat dat een invloed èt ip 't ecosystème. De bergn zyn minder geschikt vo landbouw en mêer vo groendstofwinnienge en recreoasje, lyk bergbeklemmn.

Den hogstn berg ip eirde is de Mount Everest in de Himalaya in Azië met e top van 8850 m boovn de zêespegel.