Dio

Cò el termine Dio, dal latin deus deriv. da divus=splendente ^[1], el xe indicà el conceto de esere superior, de tipo trasendente e/o imanente.

Ła siensa che parla de Dio ła xe ła teołogia (da theos, che el vol dir Dio, e logos, discorso, ragionamento).

Ła rełasion tra Dio e l'esare uman ła ciapa el nom de rełigion. Ła radixe sanscrita, da "Divus" e anca ła paroła "Dio", vol dir "Luxe". Sto apełativo el se spiega col fato che, dai tenpi antichi fin al dì de ancò, chi che el ga fato esperiensa de Dio, ła gà senpre caraterixà come esperiense de "luxe", oltreché de beatitudine, gioia, paxe...