bos-qin-chi

1 Zoʻrlik bilan bostirib kelib talovchi qurolli oʻgʻri, bandit. Buoʻsha — Yusufbek, xotinini oʻgʻirlab ketgan bos-qinchi. X. Ahrorova, Orifning davlati. ◆ Qadimda Urgut qishloqlariga bosqinchilar tez-tez hujum qshshr ekan. "Saodat". "Bos-qinchi" soʻzining manosi shulki, Nonga toʻy-ganda ham, toʻymas makonga. A. Oripov.

2 Oʻzga yurtni, elni bosib oluvchi; ta-jovuzkor, agressor.◆  Bosqinchilar yurtimizdan chiqib ketmaguncha, biz undan oʻch olamiz. I. Rahim, Chin muhabbat.◆  Bosqinchilar shyharga kira olmabdi, lekin qamalni uzoq davom et-tiribdi. "Fan va turmush".◆  Erkishshk jaz-mida xalqning barisi Bosqinchi lashkarga qilardi hamla. M. Shayxzoda. Yurtni bos-qinchilardan himoya qilish — hammaning ishi. Mirmuhsin, Meʼmor.

БОСҚИНЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

bosqinchi

• Forscha: اظهارات از
• Somaliycha: xukuma
• Valliycha: dominyddol
• Vyetnamcha: chiếm ưu thế