Uns

УНС- (араб. - дўстлик, улфатлик). Тасаввуфда унс деганда Аллоҳ жамолини идрок этиш жараёнида қалбда фараҳ ва севинчнинг ҳосил бўлиши, «севувчи(ошиқ)нинг севилувчи(маъшуқ)дан розилиги», яъни Аллоҳ жамолини идрок этиш, қалбни фараҳ (хурсандчилик) ва севинчга эриштириш тушунилади. Машҳур суфий Ҳаким Термизий: «Ҳақ субҳонаҳу таоло муҳаббатининг ҳақиқати унснинг давоми ҳисобланади», - деган. Абу Ҳомид Ғаззолийнинг (1058-111) фикрича: «Унснинг ҳақиқий маъноси илоҳий жамолдан қалбнинг шодланиши, ҳаттоки, агар унс ғолиб бўлса ва ғойибдаги нарсанинг мулоҳазаси ҳамда йўқотиш хатаридан холи бўлса, унинг саодати ва лаззати улуғ бўлади». Тасаввуфда муайян даражага етган зотлар Аллоҳнинг анислари ҳисобланган. Tasavvuf ataamalari )

^{[1][2] [3] [4] [5] [6] [7] [8]}