takabbur
Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ta-kab-bur
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]arab. – oʻzini ulugʻ tutish; magʻrurlik, manmanlik;
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Oʻzini katta oluvchi, kekkaygan, gerdaygan; mutakabbir, dimogʻdor. ◆ Takabbur odam. ◆ Juda takabbursanda, Zumrad, otdan tushsang ham, egar dan tushmaysan. S. Siyoyev, „Otliq ayol.“ ◆ Yer yuzida takabburlik bilan yurmagin, axir yerni teshib tasholmaysan va tog'lar bilan bo'ylasha olmaysan. qurʼon 17:37 ◆ Odamlardan kibrlik bilan yuz o'girmagin va yer yuzida takabburlik bilan yurmagin. Alloh mutakabbir va maqtanchoqlarni yoqtirmas! qurʼon 31:18
Antonimlari
[tahrirlash]ТАКАББУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
takabbur
горделивый; высокомерный; спесивый; надменный; ◆ takabbur odam - odam emas ekan («Гўрўѓли») Гордец - это не человек.