tupurmoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tu-pur-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]TUPUR— 'ogʻizdan tupuk, soʻlakay, balgʻam kabi — larni kuch bilan chiqarib tashla—'. Osmonga t u p u r -s a n g, betingga tushar (Maqol). Bu feʼl eski oʻzbek tilida tuflash harakatini ifodalovchi tuf tovushga taqlid soʻzidan — (u)r qoʻshimchasi bilan yasalgan; keyin — chalik f undoshi p undoshiga almashgan: tuf + ur = tu— fur— > tupur—.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Tupukni til, lab yordamida tashqariga tashlamoq, otmoq. ◆ Osmonga tupursang, betingga tushar. Maqol . n ◆ Ru-qiya uning oldiga kelib, bir turtdi, gʻazabi-ga chidolmay, "chirt" etkazib yoniga tupurdi.. K. Yashin, „Hamza“ .
2 Ogʻizdagi (ogʻizda toʻplangan) qon, nos va shu kabilarni tashqariga tashlamoq. ◆ Ogʻzidagi nosini tupurib.. shimining pochasini shima-rib, ketmon bilan oʻrtaga tushdi. S. Ahmad, „Laʼli Badaxshon“ . ◆ Bektemir tuproq osti-dan emaklab chiqdi. Ogʻzidan loy tupurdi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Latofat hamon "qariqiz" oʻtini tishlari bilan kirsilla-tib uzib, tupurib tashlar, olis qishloq hayotini eslatuvchi qadrdon bir is tuyardi dimogʻida. Oʻ. Hoshimov, „Bir tomchi shudring“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТУПУРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.