lat-ta

\f. <cJ — mato parchasi, laxtak mato; oshxona sochigʻi) 1 Chit buyumlarning parchasi; ishlatilgan, eski-tuski matolar. ◆ Katta-kichik xitoy vazalarni latta bilan yaxshilab artdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Ikki qadam bordi-yu, lattaga oʻralgan bir nimani Samandarning

qoʻliga berdi. A. Qahhor, Qoʻshchinor chiroqlari.

2 s. t. Umuman, ip gazlama, undan tikil-gan narsalar. ◆ Yangi yor topganda, doʻstlar, es-kidan kechmoq kerak, Eskini oʻlgan sanab, latta kafan bichmoq kerak. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Nima qilasan lattani? Yoʻqot! -Keliningiz xursand boʻlsin, degan edim-da! A. Qahhor, „Ogʻriqtishlar“ .

Latta jinnisi Gazlama, mato va ular-dan tikilgan narsalarga oʻch shaxsga (asosan, ayollarga) nisbatan qoʻllanadigan ibora. ◆ -Latta jinnisi! — deb baqirdi Boʻtaboy, butun alamini xotinidan olib, — latta-ning uchini koʻrsatsa, oʻzingni tomdan tash-laysan. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . Latta hidi keladi Biror yoqimsiz gap-soʻz, xatti-harakat kabilarga nisbatan qoʻllanuv-chi ibora. ◆ Gaplaringdan latta hidi keladi. shy Bu qiligʻingizdan latta hidi keladi-ku. Uygʻun, „Navbahor“ .

3 shv. Ipak mato. ◆ Xitoyi latta. Latta roʻmol. n ◆ \ Kumushning] Paranjisi qoʻli-da, qora atlas koʻylak egnida, zangor latta mursak ustida.. edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

4 koʻchma dagʻl. Oʻtaketgan boʻsh, noshud; shalviragan. ◆ Erkakning zugʻmi boʻlmasa, xotin-lar uni latta deydi. S. Yunusov, „Oson ish-ning ohi bor“ . Alimardonni uchratganidan /semi ◆ n bildi: Anvar boʻshang ekan, latta ekan. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .

ЛАТТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.