kor

choʻgʻ

kor

[ fors. – ish, mehnat; yumush ]

kam qoʻll. 1 Biror maqsadda qilinadigan faoliyat, harakat, ish. ◆ Endi bu koring qoʻygin, Behuda yuraring qoʻygin. "Tohir va Zuhra". ◆ Siz "qatorda norim boʻlsa, yukim yerda qolmaydi", deb yuribsiz. Gap norda emas, korda! S. Abduqahhor, „Gap norda emas.“

Kori bad Yomon ish, yaramas xatti-harakat. ◆ Siz mening maktabimni yondirmadingiz, yoʻq , bolalarning dillarida oʻz kori badingiz bilan oʻzingizga nafrat oʻtlarini yondirdingiz. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

Kori xayr Xayrli, yaxshi ish; himmat bilan berilgan (beriladigan) narsa. ◆ Kori xayr ishi davlatga qaramaydi, ogʻayni, — pisanda qildi mulla Berdiyor, — himmatga qaraydi, himmatga. "Mushtum". ◆ Bir-birimizga qanot-quyruq boʻlib, vaqt-soat yetganda, kori xayrga kirishamiz. Oybek, „O. v. shabadalar.“

2 Hojat-ehtiyoj. ◆ Biror koriga ishlatmoq. ◆ Shunisiga suyunamanki, oʻsha vaqtlarda yaxshigina roʻzgʻor tuzib, qoʻr-qut orttirgan ekanmiz, bari xalqning koriga yaraydi. Oybek, „O. v. shabadalar.“

3 Toʻgʻrilash yoʻli; iloj. ◆ ..shundoq qilsam, chakki boʻlmas. Buning kori oson. "Mushtum". ◆ Suyangan togʻimiz oʻzingiz, opaxon, bir Korini qilmasangiz, ishkal boʻlishi turgan gap. A. Toʻlaganxoʻjayev, „Chigirtkalar.“

Kor joyi Nozik joyi, taʼsir qiladigan joyi. ◆ Mollarni olib chiqib ketishdi, qiy-chuv solib, chiroq yoqib qarasak, oʻlib yotibdi. Uning kor joyiga pichoq solgan ekan. H. Nuʼmon va A. Shorahmedov, Ota.

Kor qilmoq Taʼsir qilmoq. ◆ Suv oʻtga kor qila boshladi va oradan biror soat oʻtar-oʻtmas, alanga pasaydi. H. Gʻulom, „Mashʼal.“ ◆ Hoy, Yulduzxon, senga kulishga kuldim-u, boyadan beri oʻzimga kor qilmayaptida. R. Fayziy, „Choʻlga bahor keldi.“

Kori hol Biror ish, hodisa (odatda, nomaqbul ish, hodisa). ◆ Mayli, jiddiy kori hol roʻy bermagan boʻlsa boʻldi. O. Moʻminov, „Xiyobondagi uch uchrashuv.“

КОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

kor

choʻgʻ