ba-hay-bat

|ba.. + haybat

1 Hajm-oʻl-chovi odatdagidan ortiq; juda katta, juda ulkan, haybatli.◆  Bahaybat minora. Bahaybat togʻ. n Asriy qorlardan boshiga sama oʻra-gan bahaybat qoyalar shahar tegrasida viqor bilan turgancha qotib qolgan. K. Yashin, Hamza.◆  Bahaybat oʻrik ostidagi karavotda ellik yoshlar chamasidagi bir ayol oʻtirardi. D. Nuriy, Osmon ustuni.◆  Bahaybat parma-lovchi mashinalar qishloq biqinida quduq qaziyotir. "Yoshlik".

2 Koʻrinishi vahimaga soladigan, qoʻrqinch hissini tugʻdiradigan; vahimali, dahshatli. ◆ Lochin deganda, koʻz oldimizda bahaybat yirtqich qush paydo boʻladi. "Fan va turmush". ◆ Ikki-uch yuz qadam naridagi yakka-yolgʻiz da-raxtlar va pastqam uylarning qamish va yogʻoch boʻgʻotlari tuman ichida, oqshom mahaldagi koʻlankaday, bahaybat koʻrinardi. P. Tursun, Oʻqituvchi.◆  Oʻtovday shoʻppaygan ulkan toshlar ortida qandaydir bahaybat maxluq poylab turganday. J. Abdullaxonov, Oriyat.

БАҲАЙБАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

bahaybat