olma
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ol-ma
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Qadimgi turkiy tildagi ol- "olmoq" feʼlidan -ma qoʻshimchasi bilan tuzilgan soʻz. Qadimgi manbalarda olmila shakli ham bor. Olmila soʻzining etimologiyasi aniq emas.[manba kerak]
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Atirgullilar oilasiga mansub koʻp yillik mevali daraxt. ◆ Olma koʻchati. ◆ Bu olmalar hosilga kirgach, besh-olti yil oʻtishi kerak. Saida Zunnunova, „Olov“ .
- Shu daraxtning mevasi. ◆ Oq olma. Qizil olma. ◆ Juvon qoʻlidagi olmani ustma-ust bir necha martaba tishladi va chala chaynab yutdi. Abdulla Qahhor, „Ming bir jon“ . ◆ Olma sharbati organizmni baquvvat qiladi. "Saodat" .
- Kekirdak olmasi ayn. qushtomoq. Olma guli:
- pushti rang. ◆ Olma gulli roʻmol.
- olma gullagan payt. ◆ Toʻylari olma gulida boʻlgan edi.
- Olma choy. Olma qoqidan qovurib tayyorlangan choy. ◆ Suvi qochgan non, olma choy bilan nonushta qilishayotganda Gadoyboy paydo boʻldi. Hamid Gʻulom, „Feruza“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ОЛМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
olma
Tarjimalari
[tahrirlash]Tillarda
[tahrirlash]Meva
- Qirgʻizcha ky : Алма
- Ruscha ru : Яблоко
Ruscha ru
olma
1 яблоко; // яблочный; yetilgan (или pishgan) ◆ olma спелое яблоко; ◆ olma choy фруктовый (яблочный) чай; ◆ olma shinni яблочный бекмес;
2 яблоня; // яблоневый; ◆ bir tup olma одна яблоня; ◆ Namangan olma бот. яблоня Недзвецкого; ◆
- olma, pish, ogʻzimga tush поспей, яблочко, да упади мне в рот (так подшучивают над ленивым человеком); ◆ kekirdak olmasi адамово яблоко; ◆ olma guli 1) яблоневый цвет, цветение яблонь; 2) розовый; ◆ koʻzlari olma-kesak teradi глаза его бегают, он беспокойно озирается.