tükenmek

tükenmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi tükenir) tükenmek -ir

[1] bitmek, sona ermek, artık kalmamak

Vaktiyle yaşamış olan büyük musiki ustaları nesillerinin artık tükenmiş olduğu da söylenirdi. - A. Ş. Hisar

[2] güçsüzleşmek, bitkinleşmek, yılgınlaşmak

İnsan sevdiği birini tükenmiş görmek istemez. - O. V. Kanık

[3] verimliliğini yitirmek, söyleyecek sözü kalmamak

Yalnız kendi tecrübelerini yazmaya kalkan romancı çabuk tükenir. - H. E. Adıvar

Türkçe

• Türk Dil Kurumuna göre "tükenmek" maddesi

tükenmek

[1] tükenmek, bitmek, harcanmak

kandilin yağı tükenmek

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.