bitmek

IPA^(anahtar): /bit.ˈmek/

Heceleme: bit‧mek

bitmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi biter)

 

bitmek hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. aşırı derecede yorulmak, dayanma gücü kalmamak

   Bittim, tükendim.

2. beklenmedik bir zamanda ortaya çıkmak

   Aynı anda sahnenin her yerinde birden bitiyor, bir şarkıcıdan çok bir göz bağcıya benziyordu. — M. Mungan

   Kedi arkamda bitiverdi.

3. bir işin veya bir dönemin sona ermesi, geride kalması, tamamlanması

   Ödevim bitti.

4. çok hoşlanmak, aşırı derecede beğenmek

   Buğulu bir sesi var. Ben böyle sese biterim. — H. Taner

5. güçsüz kalmak, çok zayıflamak

   Biçare adam on günde limon sarısına dönmüş, incelmiş, bitmiş. — E. İ. Benice

6. neticelenmek, sonuçlanmak

   Kavga güzellikle bitti.

7. saç, tüy v.s. şeylerin çıkması (bir yerden)

   Daha sakalı bitmedi.

8. topraktan çıkmak, yetişmek

   Buğdayla arpadan başka ne biter bu topraklarda? - Falih Rıfkı Atay

   Ot bile bitmeyen topraklar bunlar.

9. tükenmek

   Dün akşam param bitmişti. - Sait Faik Abasıyanık

• Türk Dil Kurumuna göre "bitmek" maddesi

1. tahrir, terkim, yazmak

bitmek

1. bitmek, tamamlanmak
2. yetişmek