[go: up one dir, main page]

İçeriğe atla

Temozolomide

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Temodal® etken maddesi temozolomide olan ve beyin tümörü tedavisinde kullanılan bir ilaçtır. Temodal, kanser hastaları yararına çalışan ve ticari bir amaç gütmeyen Britanyalı Kanser Araştırma Vakfı(en:Cancer Research UK) tarafından finanse edilerek geliştirilmiş, beyin tümörü ve pek çok kanser türünde başarılı sonuçlar veren yan etkileri az bir ilaçtır. Lisansı halen bu sivil toplum örgütünün elindedir.

Vakıf, Schering-Plough gibi bazı firmalara üretim lisansı vererek elde ettiği geliri yeni ilaçların araştırılmasına harcamaktadır. Mart 2010 itibarı ile lisansi tamamen serbest bırakılmış ve jenerik versiyonlarının üretilmesine imkân verilmiştir.[1]

Temozolomide 1978 yılında Britanyalı Kanser Araştırma Vakfı adına İngiltere'de Birmingham Üniversitesi'nden Malcom Stevens ve ekibi tarafından geliştirilmiştir. Beyin tümörü hastaları üzerinde klinik deneyleri 1997'de tamamlanmıştır. İlaç İngiltere dışında ilk kez 1999 yılı Ağustos ayında Amerika'da piyasaya sürülmüştür. 2000 yılından itibaren ise dünyanın diğer ülkelerinde hastaların kullanımına başlanmıştır.

Uygulama alanları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Temozolomide aşağıdaki hastalıklarda uygulanmaktadır:

  • Beyin tümörleri
    • Glioblastoma Multiform Grade IV (GBM IV)
    • Astrositoma Grade IV
    • Anaplastik Astrositom Grade III
    • Oligodendroglioma
  • Kanserler
    • Melanom

Bilimsel çalışmalar

[değiştir | kaynağı değiştir]

(14 Ekim 2009) Almanya, Tübingen Üniversitesi Beyin Araştırmaları Enstitutusunun yaptığı bir araştırmada 41 GBM hastasına radyoterapiyi müteakip yoğun dozajli (150 mg/m2) temozolomide uygulandı. Yoğun dozlu temozolomide 1 hafta uygulandı ve ardından 1 hafta ara verilerek tedavi devam etti. Bu şekilde 1 hafta aralıklı tedavinin hastalarda yüksek dozlu temozolomide'den kaynaklanan aşırı (hematoksik) yan etkilerin görülmesinin önüne geçtiği görüldü. Ancak yüksek dozlu temozolomide uygulamasından hastanın gördüğü fayda tümör hücrelerindeki MGMT geni durumuna bağlı. Eğer bu hücrelerde MGMT geni suskun ise yüksek dozlu temozolomide tedavisi hastaya fayda sağlıyor, diğer durumda ise yüksek dozlu temozolomide hastaya gözle görünür bir fayda sağlamıyor - yan etkileri dışında.[2]

Bunun yanı sıra daha önce Paris Hopital Saint-Anne ve Schering Plough tarafından yapılan çalışmada yüksek dozlu temozolomide uygulamasında, hastalara günlük 300 mg/m<up>2 temozolomide'in güvenli olarak (aşırı toksik etkilere yol açmadan) verilebileceği bildiriliyor. Bu raporda önerilen tedavi yönteminde hastalara 2 haftada bir 3 gün boyunca günlük 300 mg/m<up>2 temozolomide veriliyor ve bununla hastalarda aşırı bir toksik etkiye yol açmadan olumlu sonuçlar alınabileceği soyleniliyor. Araştırma sırasında doktorlar gruplara ayırdıkları hastalara günlük 200 mg/m<up>2 ile 350 mg/m<up>2 verdiler ve hastaların günlük 300 mg/m² dozajin en iyi sonuç veren güvenli doz olduğunu tespit ettiler.

Temozolomide ve kombine tedaviler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Araştırmalar yalnızca tek bir ilaca veya tedavi şekline dayanan tedavi sistemlerinin başarılı olamayacağını gösteriyor. GBM ve OD gibi tedavilerde bunun için tek bir ilaca yönelik değil, tıpkı AıDS tedavisindeki gibi ilaç kokteylleri ile bir tedavinin daha başarılı olacağını gösteriyor. ilâcın yanı sıra radyoterapi ve radyoterapinin etkisini artırıcı ilaçların da alınmasının tümörlerin tedavisinde daha etkin olacağı bildiriliyor. (devam edecek)

Temozolomide tedavisi ve MGMT gen durumu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Çeşitli araştırmalar temozolomide ve benzeri ilaçların (Alkillestiriciler) tümör hücrelerinde oluşturduğu etkinin, bu hücrelerde bulunan MGMT geninin suskun veya aktif oluşuna bağlı olduğunu gösterdi. (13 Ekim 2009)[3]

Eşzamanlı temozolomide ve radyoterapi (yaşlı hastalarda)

[değiştir | kaynağı değiştir]

9 Ekim 2009 tarihinde yayınlanan Kuzey Karolina Üniversitesi'nin yaptığı bir araştırmada, yaşlılarda radyoterapi ile eşzamanlı olarak temozolomide tedavisi yapıldığında bunun hastaya yalnız radyoterapi uygulanmasından çok daha fazla faydası olduğunu ve bunun toksik yan etkilerinin hastaların kaldırabileceği oranda olduğu bildiriliyor. Araştırmada yaş ortalaması 76 olan 31 yaşlı GBM hastasında, radyoterapi ve temozolomide es zamanlı olarak uygulandı. Sonuçlar yalnız radyoterapi ve diğer destekleyici tedaviler gören yaşlı hastalarla karsilastirildi. Sonuçta eşzamanlı radyoterapi ve temozolomide'in bu gruplar arasında en iyi sonuç verdiği görüldü. Hastaların yalnızca %20lik bir kısmında yüksek düzeyli toksik yanetkiler gözlemlendi. Bilindiği gibi yaşlı hastalarda temozolomide uygulaması yan etkileri yüzünden doktorlar tarafından sınırlı olarak uygulanmaktadır.[4]

  1. ^ "Jenerik Temodal Geliyor!". 4 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2010. 
  2. ^ Chemoradiotherapy of Newly Diagnosed Glioblastoma with Intensified Temozolomide. Weiler M, Hartmann C, Wiewrodt D, Herrlinger U, Gorlia T, Bähr O, Meyermann R, Bamberg M, Tatagiba M, von Deimling A, Weller M, Wick W. Department of General Neurology, Hertie Institute for Clinical Brain Research, and University of Tübingen, Tübingen, Germany; Departments of (dagger)Neurooncology and University of Heidelberg, Heidelberg, Germany.
  3. ^ The correlation and prognostic significance of MGMT promoter methylation and MGMT protein in glioblastomas. Cao VT, Jung TY, Jung S, Jin SG, Moon KS, Kim IY, Kang SS, Park CS, Lee KH Chae HJ. Brain Tumor Research Laboratory and Research Institute of Medical Sciences, Chonnam National University, Hwasun Hospital and Medical School, Gwangju, Republic of Korea.
  4. ^ Concurrent Temozolomide and Radiation, a Reasonable Option for Elderly Patients With Glioblastoma Multiforme? Kimple RJ, Grabowski S, Papez M, Collichio F, Ewend MG, Morris DE.FrDom the Departments of Radiation Oncology, Pathology, Medical Oncology, Surgery, and Lineberger Comprehensive Cancer Center, University of North Carolina, Chapel Hill, North Carolina.

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]