Silbervogel

Silbervogel (Almanca "gümüş kuş"), Eugen Sänger ve Irene Bredt tarafından 1930'ların sonlarında Üçüncü Reich/ Nazi Almanyası için üretilen sıvı yakıtlı roketle çalışan bir yörünge altı bombardıman uçağı tasarımıydı. RaBo (Raketenbomber- "roket bombacısı") olarak da bilinir. 1942 baharında başlayan Amerika Bomber görevi için düşünülmüş tasarımlardan biriydi.

Tarih

3 Aralık 1941'de Sänger, Geheime Kommandosache Nr. 4268/LXXX5 olarak bilinen yörünge altında giden bir planöre ilişkin ilk teklifini Reichsluftfahrtministerium'a (RLM) gönderdi. 900 sayfalık teklif, boyutu ve karmaşıklığı nedeniyle RLM'de hoş karşılanmadı ve dosyalandı. Ardından Sänger, Skoda-Kauba Sk P.14 ramjet avcı uçağı gibi daha mütevazı projeler üzerinde çalışmaya başladı.^[1]

Profesör Walter Gregorii, Sänger'a raporunu yeniden yazdırdı ve büyük ölçüde azaltılmış bir versiyon Eylül 1944'te UM 3538 olarak RLM'ye sunuldu. Bu, bir pilotun ve yükün uzayın alt kenarında seyir edebileceği bilinen ilk ciddi tasarıydı.

İki insanlı ve bir insansız versiyon teklif edildi: Antipodenferngleiter (antipodal uzun menzilli planör) ve Interglobalferngleiter (kıtalararası uzun menzilli planör). Her ikisi de roketle çalışan bir kızaktan fırlatılacaktı. İki insanlı versiyon, yük dışında aynıydı. Antipodenferngleiter çok dik bir açıyla fırlatılacaktı (mesafeyi kısaltacaktı) ve bomba yükünü New York'a bıraktıktan sonra Pasifik'teki bir Japon üssüne inecekti.^[2]

Savaş sonrası

Savaş bittikten sonra, Sänger ve Bredt Fransız hükûmeti için çalıştı^[3] ve 1949'da Fédération Astronautique'i kurdu. Sänger Fransa'dayken, Sovyet ajanlarının onu kazanmaya yönelik başarısız bir girişiminin öznesi oldu. Silbervogel tasarımına ilişkin raporlar Joseph Stalin'in ilgisini çekmişti ve oğlu Vasily ile bilim adamı Grigori Tokaty'yi Sänger ve Bredt'i kaçırıp SSCB'ye getirmesi için gönderdi.^[4]^[5] Bu plan başarısız olunca, aynı fikri araştırmak için 1946'da Mstislav Vsevolodovich Keldysh tarafından yeni bir tasarım bürosu kuruldu. Roket motoru yerine ramjetlerle çalışan yeni bir versiyon geliştirildi^[6] Tasarım, 1960'ların başlarına kadar hiçbiri üretilmeyen bir dizi ek seyir füzesi tasarımının temelini oluşturdu.^{[kaynak belirtilmeli]}

Kaynakça

^ Skoda-Kauba Sk P.14 – Ramjet fighter project 24 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
^ The V2 and the German, Russian and American Rocket Program. CA: German Canadian Museum. ss. 96-97. ISBN 978-1-894643-05-4.
^ A Rocket Drive For Long Range Bombers (PDF). Astronautix.com. August 1944. 3 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 27 Nisan 2010.
^ Target: America — Hitler's Plan to Attack the United States. Praeger. 2004. ss. 124. ISBN 0-275-96684-4.
^ Women in Space — Following Valentina. Springer Verlag. 2005. ss. 119. ISBN 1-85233-744-3.
^ The V2 and the German, Russian and American Rocket Program. German - Canadian Museum of Applied History. 2000. s. 99. ISBN 9781894643054. 20 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2022.

[1] Skoda-Kauba Sk P.14 – Ramjet fighter project 24 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..

[2] The V2 and the German, Russian and American Rocket Program. CA: German Canadian Museum. ss. 96-97. ISBN 978-1-894643-05-4.

[3] A Rocket Drive For Long Range Bombers (PDF). Astronautix.com. August 1944. 3 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 27 Nisan 2010.

[4] Target: America — Hitler's Plan to Attack the United States. Praeger. 2004. ss. 124. ISBN 0-275-96684-4.

[5] Women in Space — Following Valentina. Springer Verlag. 2005. ss. 119. ISBN 1-85233-744-3.

[westman-6] The V2 and the German, Russian and American Rocket Program. German - Canadian Museum of Applied History. 2000. s. 99. ISBN 9781894643054. 20 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]