Nicolas Chamfort

Sebastien-Roch Nicholas Chamfort
Doğum	1741 Clermont-Ferrand, Fransa
Ölüm	1794 (52-53 yaşlarında) Paris, Fransa
Meslek	Yazar
Milliyet	Fransız
Dönem	18. yüzyıl
Tür	Felsefe, Hiciv
Etkiledikleri John Stuart Mill
Etkilendikleri François de La Rochefoucauld

Sebastien-Roch Nicolas Chamfort (6 Nisan, 1741, Clermont-Ferrand, Auvergne France - 13 Nisan, 1794, Paris), hiciv ve aforizmalarıyla tanınan Fransız yazar.^[1]

1740'ta Sebastien-Roch Nicolas Chamfort, Clermont-Ferrand'da bir bakkal olan François Nicolas ile Therese Croise'nin oğlu olarak doğmuştur.

Paris'te Grassins Koleji'ne burslu olarak girdi. Gayet parlak bir öğrenciydi, ancak yaramazlıkları sebebiyle okul hayatında sıkıntı yaşadı. Hayatını bir süre kırtasiyecilik ve gazetecilikle kazandı. Fransız Devrimi'ni destekledi, ama daha sonra devrimin yaşattığı hayal kırıklığı sebebiyle fikrini değiştirdi. Hayatının sonlarına doğru geçim sıkıntısı çekmeye başladı. Bir kez tutuklandı, fakat kısa süre sonra serbest bırakıldı.

1793 yılının Eylül ayında, yeniden tutuklanacağı endişesiyle korkuya kapıldığı sırada kendisini ofisine kilitledi ve kendini yüzünden vurmak istedi. Ancak silah düzgün çalışmadı; fakat, burnunu ve çenesini parçalayan kurşun kendisini öldürmeyince bir mektup açacağı birkaç defa boğazına sapladı. Bu darbeler, hiçbiri bir atardamara rast gelmediğinden etkili olmadı. Daha sonra aynı mektup açacağını göğsüne saplamayı denedi, fakat bunda da amacına ulaşamadı. Tüm bunlara rağmen ölemeyen Chamfort, bu olayın üzerinden çok fazla zaman geçmeden hizmetçisi tarafından kanlar içinde baygın olarak yatar halde bulundu ve tedavi edildi.

İntihar teşebbüsünden sekiz ay kadar sonra, 13 Nisan 1794'te türü bilinmeyen bir hastalık sonucu öldü.

• Dünyada üç çeşit arkadaşınız olur: Sizi sevenler, sizinle ilgilenmeyenler ve sizden nefret edenler.
• Dünyada mutlu yaşamak için, ruhumuzun bazı yönlerini felce uğratmak gerekiyor.
• En boş geçen günler, kişinin gülmediği günlerdir.
• Vermek, almaktan daha kalıcı bir zevktir; çünkü veren kişi verdiğini daha uzun süre hatırlar.
• Tutkuların en büyük kötülüğü, neden oldukları şeylerde değil; fakat insanlara yaptırdığı ve onları alçalttığı rezilliklerdedir. Tutkuların bu sakıncaları olmasaydı, mutlulukta hiç payı olmayan o duygusuz akıldan çok daha üstün olurlardı. Tutkular insanı "yaşatır", akıllılık ise sadece onun varlığını "sürdürür".

Soğuk Kül: Önsöz: Albert Camus; Tercüme: Kenan Sarıalioğlu, Gendaş Yayınları; 2003 (Bu eser Fransız yazarının Türkçedeki ilk ve tek kitabıdır. Kitapta aforizmalar, çeşitli karakter betimlemeleri, fıkralar ve kısa felsefi konuşmalar yer almaktadır.)

Vikipedi'nin kardeş projelerinden hakkında daha fazla bilgi edinin
	Vikisöz'de alıntılar