Mikrotarih
Mikrotarih iyi tanımlanmış küçük araştırma birimleri (genellikle tek bir olay, bir köy topluluğu veya bir kişi) üzerinde yoğunlaşan tarihsel çalışma türünün adıdır. Temel amacı, Charles Joyner'ın tanımını kullanmak gerekirse, "küçük yerlerde geniş sorular" sormayı öncelediğinden basit vaka analizinden ayrı tutulabilir.[1]
Temelleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Mikro tarih esasen İtalya'da 1970'lerde gelişti.[2] Yaklaşımın önderlerinden biri olan Giovanni Levi'ye göre, mevcut tarihyazımsal yaklaşımlardaki fark edilen krize bir tepki olarak başladı.[3] Bir başka mikrotarih kurucusu Carlo Ginzburg, 1977'de ilk kez terimin kullanıldığını duyduğunu yazdı ve hemen sonra Levi ve Simona Cerutti ile mikrotarih çalışmaları dizisi Microstorie üzerine çalışmaya başladı.[4]
"Mikrotarih" sözcüğünün geçmişi Gettysburg Savaşı'nın son günü hakkında bir hikâyeyi anlatan Amerikalı tarihçi George R. Stewart'ın Pickett's Charge: A Microhistory of the Final Attack on Gettysburg, July 3, 1863 kitabının yayımladığı tarih olan 1959 yılına kadar gider.[5] Bir diğer erken kullanım da Annales Okulu'ndan tarihçi Fernand Braudel'den gelir. Kendisine göre olayların tarihiyle çok fazla ilgilendiği için mikrotarih mefhumunun olumsuz bir çağrışımı vardır.[6] Üçüncü bir erken kullanım Luis González'in 1968 tarihli çalışması Pueblo en vilo: Microhistoria de San José de Gracia'nın başlığında bulunur.[6] González kendince, yerel tarihle eşanlamlı bulduğu mikrotarih ile kısa hikâyeler üzerine odaklı "petite histoire" (küçük tarih) arasında bir ayrım yapmıştır.[6]
Yaklaşım
[değiştir | kaynağı değiştir]Mikrotarihin en özgün yaklaşımı küçük ölçekli sorgulamalar yapmasıdır.[2] Mikrotarihçiler, sosyal bilimler tarafından yapılan ve dar alanlara uymayan genellemelere bir tepki olarak toplumun küçük birimlerine odaklanır.[7] Örneğin, Ginzburg'un 1976 tarihli çalışması Peynir ve Kurtlar bir on altıncı yüzyıl İtalyan değirmencisi olan Menocchio'nun hayatını inceler. Robert Tristano'nun tasviriryle bireylerin mikrotarihsel çalışmaları "küçük insanlar" denen kişilerle sıkça ilgilenir, özellikle de sapkın görülenlerle.[8]
Carlo Ginzburg, mikrotarihte başat ilkenin kaynaklarda engel çıkaran şeylerin, boşluklar gibi, tarihsel kaynağın bir parçası olduğunu yazmıştır.[9] Bununla alakalı olarak Levi, araştırmacının bakış açısının mikrotarih kaynağının bir parçası haline geldiğini söyler.[10] Mikrotarihin tarihsel bir yaklaşım olarak başka önemli noktaları ise popüler kültürle seçkin kültürün ilişkilenimi[11] ve tarihin mikro ve makro seviyelerinin ilişkisidir.[12]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Önemli mikrotarihçiler
[değiştir | kaynağı değiştir]- Jaroslav Čechura
- Wolfgang Behringer
- Simona Cerutti
- Alain Corbin
- John J. Curry
- Robert Darnton
- Natalie Zemon Davis
- Theo van Deursen
- Clifford Geertz
- Carlo Ginzburg
- Luis González y González
- Maurizio Gribaudi
- Craig Harline
- Cynthia A. Kierner
- Mark Kurlansky
- Emmanuel Le Roy Ladurie
- Giovanni Levi
- Sigurður Gylfi Magnússon
- Luis Mott
- Leslie Peirce
- Detlev Peukert
- Osvaldo Raggio
- Jacques Revel
- Guido Ruggiero
- David Sabean
- Mimi Sheller
- Jonathan D. Spence
- Alan Taylor
- Stella Tillyard
- E. P. Thompson
- Alfred F. Young
- Carolyn Steedman
- Laurel Thatcher Ulrich
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Joyner, C. W. Shared Traditions: Southern History and Folk Culture, (Urbana: University of Illinois, 1999), p. 1 15 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
- ^ a b Tristano, Richard M. (1996). "Microhistory and Holy Family Parish: Some Historical Considerations". U.S. Catholic Historian. 14 (3). s. 26.
- ^ Levi, Giovanni (1991). "On Microhistory". Burke, Peter (Ed.). New Perspectives on Historical Writing. Cambridge: Polity Press. ss. 93–94.
- ^ Ginzburg, Carlo (1993). "Microhistory, Two or Three Things That I Know about It". Critical Inquiry. 20 (1). s. 10.
- ^ Ginzburg, Carlo (1993). "Microhistory, Two or Three Things That I Know about It". Critical Inquiry. 20 (1). s. 11.
- ^ a b c Ginzburg, Carlo (1993). "Microhistory, Two or Three Things That I Know about It". Critical Inquiry. 20 (1). s. 12.
- ^ Magnússon, Sigurdur Gylfi (2003). "'The Singularization of History': Social History and Microhistory within the Postmodern State of Knowledge". Journal of Social History. 36 (3). s. 709.
- ^ Tristano, Richard M. (1996). "Microhistory and Holy Family Parish: Some Historical Considerations". U.S. Catholic Historian. 14 (3). ss. 26–27.
- ^ Ginzburg, Carlo (1993). "Microhistory, Two or Three Things That I Know about It". Critical Inquiry. 20 (1). s. 28.
- ^ Levi, Giovanni (1991). "On Microhistory". Burke, Peter (Ed.). New Perspectives on Historical Writing. Cambridge: Polity Press. s. 106.
- ^ Tristano, Richard M. (1996). "Microhistory and Holy Family Parish: Some Historical Considerations". U.S. Catholic Historian. 14 (3). s. 28.
- ^ Tristano, Richard M. (1996). "Microhistory and Holy Family Parish: Some Historical Considerations". U.S. Catholic Historian. 14 (3). s. 27.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Microhistory 2 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - The website of the Center for Microhistorical Research at the Reykjavik Academy in Iceland.
- Interesting article on microhistory by the chair of the Center for Microhistorical Research at the Reykjavik Academy 7 Ocak 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Microhistory Network 18 Aralık 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. A group of historians interested in microhistory (2007-)
