[go: up one dir, main page]
İçeriğe atla

Fraxinus angustifolia

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Fraxinus angustifolia
subsp. oxycarpa
Korunma durumu

Asgari endişe altında (IUCN 3.1)
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem: Plantae
Şube: Tracheophyta
Sınıf: Magnoliopsida
Takım: Lamiales
Familya: Oleaceae
Alt oymak: Fraxininae
Cins: Fraxinus
Tür: F. angustifolia
İkili adlandırma
Fraxinus angustifolia
Vahl, Enum. Pl. Obs. 1: 52 (1804).
Dağılımı
subsp. syriaca
subsp. oxycarpa tohumları

Fraxinus angustifolia (Sivri meyveli dişbudak), Oleaceae (zeytingiller) familyasından anavatanı Orta ve Güney Avrupa ile Kuzey Afrika ve Güneybatı Asya olan bir dişbudak türü.

Tanımlama

[değiştir | kaynağı değiştir]

20–30 m boy ile 1,5 cm çapında yaprak döken ağaçlardır. Kabuk genç ağaçlarda düzgün ve soluk gri, yaşlı ağaçlarda dört köşeli-çatlaklı olur. Tomurcuklar soluk kahverengi olup kışın benzerlik gösteren adi dişbudaktan (kara tomurcuklu) bu özelliği sayesinde kolayca ayırt edilir.

Karşılıklı çiftler veya üçlü sarmal dizilmiş tüysü yapraklar 15–25 cm uzunluğunda 3-13 yaprakçıklıdır. Yaprakçıklar 3–8 cm uzunluğunda 1-1,5 cm genişliğinde incedir.

Çiçekler er dişi, erkek veya hepsini bir arada barındırabilir. Çiçeklenme erken baharda gerçekleşir. Kanatlı meyve (samara) 3–4 cm uzunlukta, tohum 1,5–2 cm soluk kahverengi kanatlıdır.

Alt türler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Fraxinus angustifolia subsp. angustifolia, Batı Avrupa, Kuzeybatı Afrika. Yaprakçıkçıklar 7-13 kadar alt yüzeyi tüysüzdür.
  • Fraxinus angustifolia subsp. oxycarpa, Güneydoğu Avrupa. Yaprakçıklar 3-9 kadar orta damarın altında beyaz tüyler yer alır.
  • Fraxinus angustifolia subsp. persica
  • Fraxinus angustifolia subsp. syriaca, Orta doğu ve Batı Asya.[1]

IUCN Kırmızı listesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fraxinus angustifolia, Avrupa ve kuzeybatı Afrika'dan Pakistan'a kadar uzanan Kuzey Yarımküre'de yaygındır. Sert ağaçları için değerlidir ve ılıman orman habitatlarını korumak için önemli bir türdür. Kül geri dönüş hastalığı nedeniyle popülasyon azalmasına rağmen, popülasyon düşüşleri Fraxinus excelsior için görülenler kadar yüksek değildir ve türler gelecekte bu kadar yüksek düşüş oranlarından kurtulabilir. Mevcut kanıtlar, daha fazla tehdit altındaki bir kategoride listelenmeye hak kazanacak kadar hızlı düşüş gösterme olasılığının yüksek olduğunu göstermediğinden, En Az Endişe Edilen olarak sınıflandırılır. Bununla birlikte, mantar enfeksiyonu tehdidi ciddi bir sorun olmaya devam etmektedir ve hastalık rüzgarla yayıldığı için yayılmasını azaltmak veya önlemek son derece zordur; fidanlıklara da bulaşmıştır ve hastalık genellikle fidanlık ağaçlarıyla ağaçlandırma yoluyla yayılır ve genç bitkiler daha duyarlıdır. Nüfusun mantar enfeksiyonundan, ölüm oranı veya önleyici tedbirler nedeniyle ne kadar azaldığına dair daha fazla bilgiye ihtiyaç vardır ve hastalık belirtileri de dahil olmak üzere nüfusun izlenmesine ihtiyaç vardır. Kül geri dönüş hastalığının yayılmasını ve etkisini izlemek için bu türün popülasyon büyüklüğü ve eğilimlerinin araştırılması ve izlenmesi gereklidir; popülasyonun ciddi şekilde azaldığı tespit edilirse, daha tehdit altındaki bir kategoride listelenmeyi gerektirebileceğinden yeniden değerlendirilmelidir.[2]

Coğrafi dağılım bilgileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Küresel olarak, Fraxinus angustifolia İber Yarımadası'na ve güney Avrupa'ya doğuya doğru Akdeniz, Balkan ve Karadeniz bölgelerinden Rusya'ya, Pakistan'a kadar uzanır. Aynı zamanda kuzeybatı Afrika'ya da özgüdür.[3] Arnavutluk'ta Velipoja'da, Karadağ sınırına çok yakın bir bölgeden rapor edilmiştir.[4] Sömürgeci bir davranışa sahip öncü bir orman ağacıdır ve Avrupa genelinde süreksiz bir mekansal dağılıma sahiptir.[5]

Nüfus bilgileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Vahşi doğada Fraxinus angustifolia bireylerinin sayısı bilinmemektedir, ancak geniş dağılım alanı göz önüne alındığında, popülasyon boyutunun çok büyük olması beklenmektedir. Bu tür, Fraxinus excelsior'a çok benzer ve iki tür, farklı çiçeklenme fenolojilerine sahip olmalarına rağmen, Balkanlar, İtalya ve Güney Fransa gibi dağılımlarının örtüştüğü alanlarda melezleşmiştir.[3][5] Doğu Romanya'da çok sıktır ve geniş alanlarda bulunur.[6] Anakara Yunanistan'da, en az 230 bireyden oluşan sekiz doğal alt popülasyon araştırılmıştır.[7]

Habitat ve Ekoloji bilgileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fraxinus angustifolia, güney Avrupa ormanları, Akdeniz kıyılarındaki karışık ormanlar, Sicilya Dişbudak ormanları ve taşkın yatağı ormanları gibi termofilik geniş yapraklı yaprak döken ormanlık habitatlarda bulunan rüzgarla tozlaşan bir ağaçtır; nehirler boyunca taşkınların meydana gelebileceği alanları tercih eder. Aralık ayı sonlarında çiçek açmaya başlar ve tohumları sonbaharın sonlarında dağıtır; tohum dormansisi gözlenmez[8] Saf ve karışık meşcerelerde bulunur ve iyi drene edilmiş topraklarda, daha düşük kotlarda zengin topraklarda yetişir ve geçici su baskınlarına dayanabilir; bu, tohumdan rejenerasyonu azaltsa da, koruyarak korunabilir.[6] Habitatlar Direktifi'nde listelenen habitatlarda 91B0 "Thermophilous Fraxinus angustifolia ormanları" (öncelikli bir habitat) ve 91F0 " Quercus robur, Ulmus laevis ve Ulmus minor, Fraxinus excelsior veya Fraxinus angustifolia'nın nehir kıyısı karışık ormanlarında, büyük küçük nehirler (Ulmenion) boyunca yetişir.[2]

Tehdit bilgileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu tür için en ciddi tehdit, ahşabın renginin bozulmasına, lezyonlara ve nekroza, ağaç ölümüne neden olan patojenik mantar organizması Hymenoscyphus pseudoalbidus'un neden olduğu hastalıkdır; özellikle Baltık Devletleri, Polonya, İskandinavya, Almanya ve Avusturya'da 1990'ların başından beri Fraxinus türlerini etkilemiştir[9] Ağaç salgınları, biyolojik çeşitlilik, diğer ağaç türlerinin bileşimi, ormanlık alanın yapısı ve ekosistem işleyişi üzerinde ikincil etkilere neden olur(Jonsson ve Thor 2012). Avrupa genelinde enfeksiyon insidansı artmaktadır. F. excelsior en ciddi şekilde etkilenen tür olmasına rağmen, bugüne kadar 24 ülkeden kül geri dönüşü rapor edilmiştir; ancak F. angustifolia da hassastır (EPPO 2013, Ormancılık Komisyonu 2013, RBG Kew 2013). Hastalık en çok rüzgar yoluyla yayılır; kontamine orman fidanlıkları, daha sonra ağaçlandırma yoluyla yayılan enfeksiyonun başka bir kaynağıdır (Kirisits ve diğerleri 2010, Ormancılık Komisyonu 2013). Geyiklerin yem arama ve kabuk soyma işlemleri, doğal rejenerasyon ve plantasyonlarda sıklıkla genç ağaçlara zarar verdiği için küçük bir tehdittir.[3]

Kullanım ve Ticaret bilgileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fraxinus angustifolia, örneğin doğu Avusturya'da March nehri boyunca ağaçlandırma için ekolojik ve ekonomik öneme sahiptir.[9] Dişbudak türleri, değerli odunları ve hızlı büyüme özellikleri nedeniyle Avrupa'daki sert ağaç plantasyonlarındaki ana türlerden biridir. Fraxinus angustifolia, tarlalar için giderek daha fazla kullanılmaktadır. Ova ve dağ altı alanları için uygun bir ağaçtır ve güney Avrupa'nın kurak bölgelerinde daha yüksek olma eğiliminde olan kaliteli odun sağlayan hızlı büyüyen bir türdür.[10] Hem taze hem de kurutulmuş yapraklar lezzetli ve hayvanlar için besleyicidir ve güney Avrupa'da yem olarak kullanılmıştır. Avrupa'da süs ağacı olarak ve kentsel peyzaj için yaygın olarak kullanılmaktadır.[6] Eskiden geleneksel bitkisel ilaç olarak değerlendirilirdi. Fraxini folium veya dişbudak yaprağı, tanım gereği, bu iki türün hibritlerinin veya her ikisinin bir karışımının F. excelsior veya F. angustifolia'nın kurutulmuş yaprağıdır, burada ufalanmış bitkisel madde bitki çayı veya toz halinde yapraklar olarak kullanılır. Her ikisi de İspanya ve Belçika'da müshil, idrar söktürücü ve romatizmal ilaç olarak geleneksel kullanım ve üriner ve sindirim işlevini geliştirmek için piyasada bulunur. Alman Komisyonu E, bu ilacı onaylanmamış bitkiler arasında listeledi, ancak çeşitli farmakopelerde tarif edildi. Tıbbi kullanım için etkinliğinin gerekliliklerine ilişkin veri yoktur.[11]

Koruma işlemleri bilgileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fraxinus angustifolia, Çek Cumhuriyeti'nde Düşük Riskli-Tehdit Altında olarak listelenmiştir, çünkü bol miktarda azaldığı için potansiyel olarak tehlikededir.[12] Termofil Fraxinus angustifolia ormanlarının Natura 2000 (kod 91BO) kapsamında öncelikli yaşam alanı olduğu Arnavutluk'ta tehdit altında olduğu düşünülmektedir.[4] İspanya'da, bölgesel mevzuat kapsamında Asturias'ta 'türlerin çıkarları taksonu' olarak listelenmiştir, oxycarpa alt türü Cataluña'da sıkı bir şekilde korunan bir bitki taksonudur ve Murcia'da Tehlike Altında olarak listelenmiştir.[13] Fransa'da, bölgesel yasalara göre Auvergne'de [Liste des espèces végétales protégées en région Auvergne: Madde 1] korunan nesli tükenmekte olan türler olarak listelenmiştir, burada yabani örneklerin her türlü imhası, toplanması ve ticareti yasaktır.[14]

Bu tür, düzenlemeye[3] tabi olan Orman Üreme Maddesinin pazarlanmasına ilişkin 1999/105/EC sayılı AB Konsey Yönergesi'ne ve doğal yaşam alanlarının korunmasına ilişkin 92/43/EEC sayılı Konsey Yönergesi'ne (Avrupa Konseyi 1992) dahildir. İspanya, Portekiz, Fransa, Yunanistan ve İtalya'daki çok sayıda Natura 2000 sahasında görülmektedir.[15] (Avrupa Çevre Ajansı 2010). 91B0 "Thermophilous Fraxinus angustifolia ormanları" (öncelikli bir habitat) ve 91F0 "Quercus robur, Ulmus laevis ve Ulmus minor, Fraxinus excelsior veya Fraxinus angustifolia'nın büyük nehirler boyunca (Ulmenion minoris) kıyı karışık ormanları" habitatları Ek I'de listelenmiştir.

Dişbudak geri dönüşü hastalığının yayılmasını ve etkisini izlemek için popülasyon büyüklüğü ve eğilimlerinin araştırılması ve izlenmesi gerekir. Hastalık rüzgarla yayıldığından, en yakın ağaçtan 10 km'den daha uzakta bulunan izole ağaçlara bile ulaşabilen hastalığın yayılmasını azaltmak veya önlemek son derece zordur; Salgını kontrol altına almak için en iyi umut, doğal direncin gelişmesidir (M. Aronsson pers. comm. 2013). Dirençli meşçerelerin bulunabileceği umuduyla, popülasyonlar hastalığa direnç belirtileri açısından izlenmelidir. Korunan alanlarda meydana gelebilecek Kül geri dönüşü tehdidini en aza indirmek için Dişbudak ağaçlarını ve habitatlarını yönetmeye çalışmak önemlidir.[2]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Fraxinus angustifolia Vahl | Plants of the World Online | Kew Science". Plants of the World Online (İngilizce). 26 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2022. 
  2. ^ a b c Khela, S. 2018. Fraxinus angustifolia. The IUCN Red List of Threatened Species 2018: e.T203366A96445347. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2018-1.RLTS.T203366A96445347.en.
  3. ^ a b c d Fraxigen. 2005. Ash species in Europe: biological characteristics and practical guidelines for sustainable use. pp. 128. Oxford Forestry Institute, University of Oxford, UK.
  4. ^ a b Shuka, L., Kashta, L. and Xhulaj, M. 2008. Evaluation of potential transboundary important plant areas of the North Albania. Natura Montenegrina 7(3): 425-439.
  5. ^ a b Gerard, P.R., Fernandez-Manjarres, J.F. and Frascaria-La Coste, N. 2006. Temporal cline in a hybrid zone population between Fraxinus excelsior L. and Fraxinus angustifolia Vahl. Molecular Ecology 15: 3655-3667.
  6. ^ a b c Fraxigen. 2005. Fraxinus angustifolia (narrow-leaved ash).In: Oxford Forestry Institute, University of Oxford (ed.), pp. 24.
  7. ^ Papi, R.M., Spanos, K.A. and Kyriakidis. 2011. Genetic variation of Fraxinus angustifolia natural populations in Greece based on nuclear and chloroplast microsatellite markers. European Journal of Forest Research 131(4): 1151-1161.
  8. ^ Fernandez-Manjarres, J.F., Gerard, P.R., Dufour, J., Raquin, C. and Frascaria-Lacoste, N. 2006. Differential patterns of morphological and molecular hybridization between Fraxinus excelsior L. and Fraxinus angustifolia Vahl (Oleaceae) in eastern and western France. Molecular Ecology 15: 3245-3257.
  9. ^ a b Kirisits, T., Matlakova, M., Mottinger-Kroupa, S., Halmschlager, E. and Lakatos, F. 2010. Chalara fraxinea associated with dieback of narrow-leafed ash (Fraxinus angustifolia). Plant Pathology 59(Doi: 10.1111/j.1365-3059.2009.02162.x): 411.
  10. ^ Cicek, E. and Yilmaz, M. 2005. The importance of Fraxinus angustifolia subsp. oxycarpa as a fast growing tree for Turkey. Proceedings of the IUFRO Meeting on Management of Fast Growing Plantations, 11-13 September 2002, Izmit, Turkey, pp: 192-202.
  11. ^ European Medicines Agency. 2012. Assessment report on Fraxinus excelsior L. or Fraxinus angustifolia Vahl, folium. In: Committee on Herbal Medicinal Products (HMPC) (ed.).
  12. ^ Grulich, V. 2012. Red List of vascular plants of the Czech Republic: 3rd edition. Preslia 84: 631-645.
  13. ^ Anthos. 2010. Information System of the plants of Spain. Real Jardín Botánico, CSIC – Fundación Biodiversidad. Available at: www.anthos.es.
  14. ^ Muséum national d'Histoire naturelle (Ed.). 2003-2013. Inventaire National du Patrimoine Naturel (INPN) [National inventory of natural heritage]. Available at: http://inpn.mnhn.fr 15 Mart 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  15. ^ European Environment Agency. 2010. European Nature Information System (EUNIS). Copenhagen K, Denmark. Available at: http://eunis.eea.europa.eu 29 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Fraxinus_angustifolia&oldid=32811625" sayfasından alınmıştır