[go: up one dir, main page]
İçeriğe atla

Berghof

Koordinatlar: 47°38′01″K 13°02′31″D / 47.63361°K 13.04194°D / 47.63361; 13.04194
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Berghof
Harita
Eski ad(lar)Haus Wachenfeld
Genel bilgiler
Durumyıkılmış
KonumObersalzberg
Koordinatlar47°38′01″K 13°02′31″D / 47.63361°K 13.04194°D / 47.63361; 13.04194
Rakım921 m (3.022 ft)
Başlama1916
Yenileme1935–1936
Yıkılma1952
SahipAdolf Hitler
Tasarım ve inşaat
Mimarlık firmasıHochtief AG
Eva Braun ve Hitler Berghof'ta, Haziran 1942
Büyük Toplantı Salonu
Adolf Hitler, İngiltere Başbakanı Neville Chamberlain'ı Berghof'un basamaklarında karşılıyor

Berghof, Berchtesgaden yakınlarında Bavyera Alpleri'nde Obersalzberg'de Adolf Hitler'in dinlenme eviydi. Berghof on yıl boyunca Hitler'in tatil ikameti oldu. Sovyet Kızıl Ordusu'nun Almanya'ya çok yaklaşmasıyla Hitler 16 Ocak 1945'te Führerbunker'e taşındı. Hitler, Berlin Savaşı sırasında tekrar Berghof'a taşınmayı planlıyordu. Ancak Albert Speer'in iknasıyla Berlin'de kalmayı tercih etti.

Tarihi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Berghof, 1916'da (veya 1917'de) Buxtehude'den bir iş adamı olan Kommerzienrat Otto Winter tarafından yaptırılan bir tatil evi olan Haus Wachenfeld adında çok daha küçük bir dağ evi olarak inşaatına başlandı. Burası, Hitler'in 1922-23'te kalmış olduğu eski Pension Moritz olan Platterhof'un yakınında bulunuyordu. Önce Marineheim'e, ardından Berchtesgaden'deki Deutsches Haus'daki bir otele taşınmış ve burada 1926 yazında Mein Kampf'ın ikinci cildi belirlenmiştir. 1928'de Winter'ın dul eşi, Haus Wachenfeld'i Hitler'e kiraladı ve üvey kız kardeşi Angela, kızı Geli'nin 1931'de Hitler'in Münih'teki dairesindeki ölümünden kısa bir süre sonra ayrılmasına rağmen, kahya olarak orada yaşamaya başladı.[1]

1933 yılına gelindiğinde, Hitler, politik tezi Mein Kampf'ın satışı ile aldığı fonlarla Haus Wachenfeld'i satın almıştı. Hitler, Homes and Gardens dergisinin yazarlarına 1938'de "Burası benimdir. Onu kazandığım parayla inşa ettim." demişti.[2][3]

Dağ evi tarzındaki küçük bina 1935-36 yıllarında Martin Bormann'ın gözetiminde mimar Alois Degano tarafından yenilenmiş ve daha sonra Berghof (Dağ Avlusu) olarak yeniden adlandırılmıştır.[4]

1928 yılında Hitler Hamburglu bir sanayicinin dul karısından ayda 100 marka kiralamış ve başbakan olduktan sonra Berghof villasını satın almıştır. Yeniden yaptırıp genişlettiği bu villanın ismi Hitler tarafından, "Haus Wechenfeld"den Berghofa çevrilmiştir. Daha sonra Berchtesgaden'de Kartal Yuvası olarak bilinen malikane 1939'da Martin Bormann tarafından (Hitler'in 50. doğum günü için ulusal bir hediye olarak harcanan oldukça cömert devlet parasıyla) Hitler'e 50. yaşgünü hediyesi olarak verilmiştir.

Berghof önceleri önceleri gösterişsiz bir köy kulübesiydi. Hitler Almanya başbakanı olduktan sonra bu kulübe daha da büyüdü. Geniş ölçüde büyüme, binayı Berghof yani Resmî Dağevi adı verilen geniş bir alana yayılmış konak haline dönüştürülmüştür. Binanı genişleme ve büyüme planlarının çoğunun tasarımını, Berghof'un en göze çarpan özelliklerinden birinin tasarımı dahil, Hitler bizzat kendisi yapmıştır.

Berghof'a geniş bir teras inşa edildi ve büyük, renkli, tatil köyü tarzı kanvas şemsiyelere sahipti. Giriş holü "majolika kaplarındaki kaktüs bitkilerinin tuhaf bir görüntüsüyle doluydu." Bir yemek odası çok pahalı cembra çamı ile kaplanmıştı. Hitler'in büyük çalışma odasında bir telefon santrali odası vardı. Kütüphanede "tarih, resim, mimari ve müzik üzerine" kitaplar vardı. Büyük bir salon pahalı Germen mobilyalar, büyük bir dünya küresi ve geniş kırmızı mermer şömine rafı ile döşenmişti. Bir duvarın arkasında, filmlerin (genellikle Mickey Mouse dahil Hollywood yapımları) akşam gösterimleri için bir projeksiyon kabini bulunuyordu.[5]

Hitler'in anavatanı Avusturya'daki karla kaplı dağların açık hava görünümüne sahipti. Ev, birkaç hizmetçi, bahçıvan, aşçı ve diğer ev işçileri tarafından küçük bir tatil köyü oteli gibi tutuldu.

Çoğunlukla 18. yüzyıldan kalma Alman mobilyaları olmak üzere antikalarla döşenmiş odaların çoğunda kafesli Harz Roller cinsi kanaryaları bulunuyordu. Konuk odalarında eski gravürler ve Hitler'in bazı küçük suluboya çizimleri asılıydı. Özel uşağı Heinz Linge, Hitler'in ve uzun zamandır arkadaşı olan Eva Braun'un iki yatak odası ve birbirine kapıları olan iki banyosu olduğunu ve Hitler'in çoğu akşamı onunla yalnız başına çalışma odasında çay içtiğini belirtmiştir.[6]

Hitler sigara içmemesine rağmen terasta sigara içilmesine izin verildi. Vejetaryen beslenmesi yakındaki mutfak bahçeleri ve daha sonra bir sera tarafından sağlandı. Nazi liderleri için bir iniş pisti ve güvenlik ve destek personeli için birçok bina içeren büyük bir dağ evi kompleksi yakın bölgelere inşa edildi. Bu projeler için arazi almak için birçok komşu mülklerini satmak ve ayrılmak zorunda kaldı.[7] Bir Fransız diplomat olan André François-Poncet tarafından Kartal Yuvası lakabı verilen bir dağ zirvesi olan Kehlsteinhaus, 1937-38'de Berghof'un yukarısına inşa edildi, ancak Hitler oraya nadiren gitti.[8]

Hitler'in diktatör olarak iktidara gelmesinden sonra, bölge 1930'ların ortalarında Almanların turistik cazibe merkezi haline geldi.[9] Ziyaretçiler, Hitler'i bir an için görebilme umuduyla araba yolunun sonunda veya yakındaki halka açık yollarda toplandılar. Bu, bölgeye erişim ve diğer güvenlik önlemleri konusunda ciddi kısıtlamaların getirilmesine yol açtı.[4] Leibstandarte SS Adolf Hitler'in büyük bir birliği, Berghof'un bitişiğindeki kışlalarda bulunuyordu. Obersturmbannführer Bernhard Frank'ın komutası altında, diğer Nazi liderlerinin yakın civarda bulunan evlerini kapsayan geniş bir kordonlu güvenlik bölgesinde devriye gezdiler. Savaşın başlamasıyla birlikte, Berghof kompleksini düşman uçaklarından gizlemek için duman üreten makineler de dahil olmak üzere kapsamlı uçaksavar savunmaları kuruldu.

Yakındaki eski otel "Türken", Berghof'un arazisinde devriye gezen Reichssicherheitsdienst (Reich Güvenlik Servisi; RSD) SS güvenlik görevlilerinin barınması için mahalleye dönüştürüldü.[10] Daha sonra Emniyet Genel Müdürü tarafından işgal edildi. (Otel 1950'de yeniden inşa edilmiş ve Noel'den önce Hotel zum Türken ismiyle yeniden açılmıştır. Ziyaretçiler, Naziler tarafından kullanılmış olan tarihi yeraltı koridorlarını ve tünelleri keşfetmeye devam edebilir.)[11][12][13]

Hitler ne zaman ikamet etmeye gelse, RSD ve Führerbegleitkommando (Führer Eskort Komutanlığı; FBK) üyeleri oradaydı. RSD adamları arazide devriye gezerken, FBK üyeleri Hitler'e yakın güvenlik koruması sağladı.[14] Birkaç Wehrmacht dağ birliği birimi de yakınlarda bulunuyordu. Bu nedenle, İngilizler hiçbir zaman yerleşkeye doğrudan bir saldırı planlamadılar.[15]

Konukları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Berghof, siyasi figürler, hükümdarlar, devlet başkanları ve diplomatlar, ressamlar, şarkıcılar ve müzisyenleri birlikte ağırlamıştır. Hitler tarafından Berghof'un merdivenlerinde bizzat karşılanan önemli ziyaretçiler arasında David Lloyd George (3 Mart 1936), Ağa Han (20 Ekim 1937), Dük VIII. Edward ve Windsor Düşesi Wallis Simpson (22 Ekim 1937), Kurt von Schuschnigg (12 Şubat 1938), Neville Chamberlain (15 Eylül 1938) ve Benito Mussolini (19 Ocak 1941) bulunmaktadır. 11 Mayıs 1941'de Karlheinz Pintsch, Rudolf Hess'ten İskoçya'ya yasadışı uçuşunu bildiren bir mektup vermek için Berghof'u ziyaret etti. Temmuz 1940'un sonunda Hitler, OKW ve OKH'den askeri şeflerini, 'Rus sorununun' incelendiği 'Berghof Konferansı' için Berghof'a çağırdı.

Berghof'taki sosyal yaşam, Hitler'in bir daha geri dönmemek üzere Doğu Prusya'daki askeri karargahına gitmek üzere ayrıldığı 14 Temmuz 1944'te sona erdi.[16]

Eva Braun'un çektiği sessiz renkli filmler savaştan sağ çıktı ve Hitler'i ve konuklarını Berghof'ta dinlenirken gösterdi.[17] 2006'da bilgisayar dudak okuma yazılımı, konuşmalarının bir bölümünü tespit etti. Filmlerde tanımlanan kişiler arasında Albert Speer, Heinrich Himmler, Joseph Goebbels, Joachim von Ribbentrop, Reinhard Heydrich ve Karl Wolff vardı.[18]

Berghof'u ziyarete gelen iki konuk Hitler'i öldürmek için fırsat yakalamaya çalıştılar. 11 Mart 1944'te Yüzbaşı Eberhard von Breitenbuch, Hitler'i kafasından vurmak amacıyla gizlemiş olduğu bir tabanca ile geldi, ancak gardiyanlar aynı odaya girmesine izin vermedi.[19] Albay Claus Schenk Graf von Stauffenberg 7 Haziran 1944'teki bir toplantıda bomba patlatmayı planladı. Ancak diğer komplocular ona izin vermezdi, çünkü Himmler ve Hermann Göring toplantıda yoktu. İngilizler, ayrıca, Foxghai adlı bir plan geliştirdiler ve Snifler, Berghof'dan Teehaus'a günlük yürüyüşlerinde Hitler'i öldürmek için bir keskin nişancı çağırdılar.

İngiliz suikast planı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Müttefikler, Hitler'in Obersalzberg'e giden trenini raydan çıkarma ve trenin içme suyunda zehir kullanma önerilerini reddettiler, ancak İngilizler 1944'te Foxley Operasyonu adlı bir plan geliştirdiler. Bu plana göre, bir savaş esiri tarafından ortaya çıkarılan, Berghof konutundan Mooslahnerkopf Tepesi'ndeki Teehaus'a günlük 15-20 dakikalık yürüyüşünde Hitler'i[20] öldürmek için bir keskin nişancı gerektiriyordu. Operasyon, Avusturya'ya paraşütle atıldıktan sonra Almanca konuşan bir Polonyalı ve Alman üniformalı bir İngiliz keskin nişancı tarafından gerçekleştirilecekti. Yakınlardaki Salzburg'da yaşayan "Heidentaler" olarak tanımlanan bir Nazi karşıtı tarafından barındırılacak ve bölgeye götürüleceklerdi.[20] Foxley planı, Hitler'i öldürmenin ihtiyatlı bir fikir olup olmadığı konusundaki anlaşmazlık ve günlük rutini hakkında istihbarat eksikliği nedeniyle ilerleyemedi. Planın ilerleyebileceği zamana kadar, Hitler dağ inziva yerini ziyaret etmeyi bırakmıştı; 14 Temmuz 1944'ten sonra Berghof yerleşkesine bir daha dönmedi.[21]

Savaş sonrası kalıntıları

[değiştir | kaynağı değiştir]
2019 yılında Berghof kalıntıları
İstinat duvarının birkaç bölümünden biri ayakta kaldı, diğer bölümler yıkıldı
"Büyük Pencere"den görünüm, Eylül 2019
Ana girişe giden araba yolunun sol duvarının kalıntıları

Berghof bölgeye hakim bir tepede kurulmuş, hedef zorluğu teşkil ettiğinden müttefiklerin bombardımanından kurtulmuştur fakat Hitler'in 30 Nisan'da intihar etmesinden ve 7 Mayıs'ta Nazi Alman askeri kuvvetlerinin Batı Müttefik ülkelere teslim olmasından on iki gün önce, 25 Nisan 1945'te, Obersalzberg, Kraliyet Hava Kuvvetleri'ne bağlı 617. Filo ("Dambusters") uçakları da dahil olmak üzere, İngiliz uçaklarının yüzlerce bombardımanı sırasında büyük hasar gördü. En az iki bomba Berghof'u başarıyla vurdu ve binaya büyük zarar verdi. 4 Mayıs'ta SS birlikleri geri çekilirken evi ateşe verdiler. Sadece saatler sonra, Amerikan 3. Piyade Tümeni ile birlikte Fransız 2. Zırhlı Tümeni Berchtesgaden'e ulaştılar. 3. Tümen'den Herman Louis Finnell, kendisinin ve Er Fungerburg'un Berghof'a ve yapının altındaki gizli geçitlere ilk girenler olduğunu belirtti. Finnell, yapının altındaki koridorun her iki tarafında da tahrip edilmiş tablolar ve gece kıyafetlerinin yanı sıra tahrip olmuş tıbbi ekipman ve bir şarap mahzeni ile dolu odalar olduğunu söyledi.[22][23] Amerikan birliklerinin Berchtesgaden'i Berghof ile karıştırdığı ve bir Fransız Ordusu yüzbaşısı ve şoförünün, hala için için yanan dağ evine ulaşan ilk Müttefik askerî personeli olduğu bildirildi.[24] Kısa süre sonra bir Fransız tank mürettebatı onlara katıldı ve Müttefik askerler önümüzdeki birkaç gün içinde evi tamamen yağmaladı ve soydu. 506. Piyade Alayı'nın Amerikan 1. Taburu 8 Mayıs'ta geldi. 506. Tabur'un 3. Taburu farklı bir yoldan Berchtesgaden'e geldi ve iki Alman 88 mm uçaksavar/tanksavar silahının mürettebatıyla çıkan bir çatışmada sürekli zayiatlar verdiler. Amerikan askerleri tarafından alınan en dikkate değer eserlerden biri, daha yaygın olarak "Hitler'in Küresi" olarak bilinen Devlet ve Endüstri Liderleri için Columbus Küresi idi.

Mooslahnerkopf tepesindeki çayevi, Nisan 1945'teki bombalı saldırıda zarar görmemişti, ancak Bavyera hükûmeti, Hitler ile olan bağlantısı nedeniyle 1951'de onu da yıktı. 55 yıl boyunca, kalıntılar, Gutshof golf sahasının 13. deliği tarafından ormanda kaldı, ancak bunlar 2006 yazında tamamen kaldırıldı. Berghof'un yapı iskeleti, Bavyera hükûmetinin 30 Nisan'da patlayıcılarla yıktığı 1952 yılına kadar ayakta kaldı. Berghof, Göring ve Bormann'ın evleri, SS kışlası, Kampfhäusl ve çayevi yıkıldı. Bu, Amerikalıların bölgeyi Bavyera yetkililerine geri verdiği bir anlaşmanın parçasıydı. Kalıntıların bir neo-Nazi tapınağı ve turistik cazibe merkezi haline geleceğinden korkuluyordu.[25]

50'den fazla Obersalzberg Nazi binası yıkıldı. Platterhof, bölgeye gelen ziyaretçiler için yakındaki bir pansiyon olarak hizmet verdi ve savaştan sonra Amerikan birlikleri için General Walker Hotel'e dönüştürüldü. 2001 yılında yıkıldı.[26][27]

Berghof'un garajı ise 1995 yılına kadar kalmıştır. Kalıntılar 1990'lı yılların başında ve 2000'li yılların başında ortadan kalkmıştı.

Savaşın son günlerinde bombalanıp ağır şekilde tahrip olan Berghof'un yıkıntıları, 2000 yılında tamamen dümdüz edilerek, üzerine lüks bir golf merkezi-otel yapılmış ve turistik bir tesise dönüştürülmüş olup, "Kehlsteinhaus am Obersalzberg" olarak adlandırılmıştır. 2007 yılına gelindiğinde ağaçların olduğu bir site vardı ve dağınık molozlar ve istinat duvarı üsten görülebiliyordu.

Berghof, savaş sırasında Hitler'in kullandığı on karargahtan biriydi. Kullanımı için dört yer daha tasarlanmış ancak kendisi tarafından hiç ziyaret edilmemiştir.

Berghof ve Adolf Hitler'in diğer karargahlarının konumu

[değiştir | kaynağı değiştir]
Berghof'un yerini, Führer Karargâhları ile birlikte Avrupa'da gösteren harita.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Kershaw, Ian (2000). Hitler, 1889–1936, Hubris. Norton. ss. 282-284, 686. ISBN 0-393-32035-9. 
  2. ^ Phayre, Ignatius (Kasım 1938). "Hitler's Mountain Home". Homes & Gardens. 2 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2016. Most of these descriptions come from this 1938 magazine article which was very likely written under a pseudonym by political writer William George Fitzgerald in a tone which has been described as "breathless... Hello!-style." The photographs had all been taken by Heinrich Hoffmann (many of them years earlier) and given to the magazine as publicity handouts. The article happened to surface in 2003 after decades of obscurity, see the Guardian reference below. 
  3. ^ Waldman, Simon, The Guardian, At home with the Führer 30 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 3 November 2003, retrieved 12 December 2007
  4. ^ a b Ryback, Timothy W. "The Hitler Shrine". The Atlantic. 25 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
  5. ^ Caddick-Adams, Peter (2015). Snow & Steel: The Battle of the Bulge, 1944-45. s. 122. ISBN 9780199335145. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
  6. ^ Linge, Heinz; Moorhouse, Roger (16 Temmuz 2009). With Hitler to the End: The Memoir of Hitler's Valet. Skyhorse Publishing. ISBN 978-1848325449. 
  7. ^ Connolly, Kate (2 Şubat 2005). "Hitler's eyrie becomes a playground for the rich". The Daily Telegraph. 21 Nisan 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2007. 
  8. ^ Joshua, Rick D. "Adolf Hitler and the Kehlsteinhaus". Das Kehlsteinhaus. Rick D. Joshua. 16 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2019. 
  9. ^ "Hitler's Berghof". thirdreichruins.com. 24 Aralık 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  10. ^ Hoffmann, Peter (2000). Hitler's Personal Security: Protecting the Führer 1921–1945. Da Capo Press. ss. 181-186. ISBN 978-0306809477. 
  11. ^ "Visit Hotel Zum Turken WWII Bunkers on your trip to Berchtesgaden". inspirock.com. 8 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  12. ^ Wilson, James (13 Ocak 2014). Hitler's Alpine Headquarters. Pen and Sword. ISBN 9781473831872. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021 – Google Books vasıtasıyla. 
  13. ^ "Hotel zum Türken, Obersalzberg - Bunkersite.com". bunkersite.com. 8 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  14. ^ Hoffmann, Peter (2000). Hitler's Personal Security: Protecting the Führer 1921–1945. Da Capo Press. ss. 160, 165, 166. ISBN 978-0306809477. 
  15. ^ Felton, Mark (4 Ağustos 2014). Guarding Hitler: The Secret World of the Fuhrer. Pen and Sword – Google Books vasıtasıyla. 
  16. ^ Kershaw, Ian (2000). Hitler 1936–1945: Nemesis. Penguin Press. ISBN 978-0393049947. 
  17. ^ Yamin, Antonia (Interviewer) & Kalhammer, Elizabeth Kalhammer (Former maid to Adolf Hitler). "Elizabeth Kalhammer is now a 92 year old woman. yet she has a secret story in her past. She used to work at Hitler's private estate from 1943 to 1945". Israeli Broadcasting Corporation.  Antonia Yamin interviewed the Former maid to Adolf Hitler - on her life at his private estate.
  18. ^ Midgley, Neil (22 Kasım 2006). "New technology catches Hitler off guard". The Daily Telegraph. 1 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2016. 
  19. ^ Stein, Marcel (1 Şubat 2007). Field Marshal Von Manstein: The Janushead – A Portrait. Helion & Company Limited. ISBN 9781906033026. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021 – Google Books vasıtasıyla. 
  20. ^ a b Russell, Shahan (6 Ocak 2016). "Britain's Plan to Kill Hitler By Having a Sniper Shoot Him During His Daily Walk To The Tea House". War History Online. 22 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2017. 
  21. ^ Felton, Mark (4 Ağustos 2014). Guarding Hitler: The Secret World of the Fuhrer. Pen and Sword. ISBN 9781473838383. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021 – Google Books vasıtasıyla. 
  22. ^ "Veterans History Project: Interview with Herman Finnell". Library of Congress. 26 Ekim 2011. 2 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  23. ^ "The Price of Freedom: World War II Veteran Herman Finnell". WTVC NewsChannel 9. 5 Haziran 2014. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021 – YouTube vasıtasıyla. 
  24. ^ Notin, Jean-Christophe (2 Mayıs 2005). "Victoire à Berchtesgaden" [Victory in Berchtesgaden]. L'Express (Fransızca). 30 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
  25. ^ "Obersalzberg between 1945 and today". Dokumentation Obersalzberg. Institute of Contemporary History. 1 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2016. 
  26. ^ Philpott, Colin (30 Haziran 2016). Relics of the Reich: The Buildings The Nazis Left Behind. Pen and Sword. ISBN 9781473844278. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021 – Google Books vasıtasıyla. 
  27. ^ Warner, Gary A Warner (18 Ağustos 2006). "Don't Mention the War". The Sydney Morning Herald. 12 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Berghof&oldid=32734543" sayfasından alınmıştır