Begüm Halide Ziya

Begüm Halide Ziya
Halide Ziya, 2016
9. Bangladeş Başbakanı [en]
Görev süresi 10 Ekim 2001 - 29 Ekim 2006
Başkan Yardımcısı	Shahabuddin Ahmed [en] Badruddoza Chowdhury [en] Iajuddin Ahmed [en]
Yerine geldiği	Latifur Rahman
Yerine gelen	İyazeddin Ahmed
Görev süresi 20 Mart 1991 - 30 Mart 1996
Başkan Yardımcısı	Shahabuddin Ahmed [en] Abdurrahman Biswas [en]
Yerine geldiği	Gazi Zafer Ahmed [en]
Yerine gelen	Habibur Rahman [en]
Bangladeş Milliyetçi Partisi [en] 3. Genel Başkanı
Görevde
Makama geliş 10 Mayıs 1984
Genel Sekreter	Mustafizur Rahman [en] KM Obaidur Rahman [en] Abdus Salam Talukder [en] Abdul Mannan Bhuiyan [en] Khandaker Delwar Hossain [en] Mirza Fakhrul Islam Alamgir [en]
Yerine geldiği	Abdus Sattar [en]
4. Muhalefet Lideri [en]
Görev süresi 29 Aralık 2008 - 9 Ocak 2014
Başbakan	Şeyh Hasina
Yerine geldiği	Şeyh Hasina
Yerine gelen	Rowshan Ershad [en]
2. Bangladeş First Lady'si [en]
Görev süresi 21 Nisan 1977 - 30 Mayıs 1981
Başkan Yardımcısı	Ziyaur Rahman
Yerine geldiği	Sheikh Fazilatunnesa Mujib [en]
Yerine gelen	Rowshan Ershad [en]
7. Meclis Başkanı [en]
Görev süresi 10 Ekim 2001 - 29 Ekim 2006
Yerine geldiği	Şeyh Hasina Vecid
Yerine gelen	Şeyh Hasina Vecid
Görev süresi 20 Mart 1991 - 30 Mart 1996
Yerine geldiği	Kazi Zafar Ahmed [en]
Yerine gelen	Şeyh Hasina
Milletvekili
Görev süresi 29 Aralık 2008 - 9 Ocak 2014
Yerine geldiği	Sayeed Iskander [en]
Yerine gelen	Shirin Akhter [en]
Görev süresi 1 Ekim 2001 - 29 Ekim 2006
Yerine geldiği	Zafar Imam [en]
Yerine gelen	Muhammad Jamiruddin Sircar [en]
Görev süresi 20 Mart 1991 - 15 Temmuz 2001
Yerine geldiği	Zafar Imam [en]
Yerine gelen	Sayeed Iskander [en]
Kişisel bilgiler
Doğum	15 Ağustos 1945 (79 yaşında) Dinajpur, Hindistan
Partisi	Bangladeş Milliyetçi Partisi
Diğer siyasi bağlantıları	20 Party Alliance [en] (2001-2011) 18 Party Alliance (2011-2022) Jatiya Oikya Front [en] (2018-2022)
Evlilik(ler)	Ziyaur Rahman (1960-1981)
Akraba(lar)	Sayeed Iskander [en] (erkek kardeş) Khurshid Jahan [en] (kız kardeş) Shahrin Islam Tuhin [en] (yeğeni) Saiful Islam Duke [en] (yeğeni)
Çocuk(lar)	Tarık Rahman [en] Arafat Rahman [en]
Ebeveyn(ler)	Iskandar Majumder (babası) Taiyaba Majumder [en] (erkek kardeş)
Majumder–Zia ailesi [en]

Begüm Halide Ziya (Bengalce: খালেদা জিয়া; d. 15 Ağustos 1945, Khaleda Kanam Putul^[1][2]) Bangladeş'in Mart 1991-Mart 1996 ve Haziran 2001-Ekim 2006 tarihleri arasında görev yapan ilk kadın başbakanıdır [en].^[3] Ayrıca Benazir Butto'dan sonra islam dünyasındaki ikinci kadın başbakandı. Bangladeş'in eski cumhurbaşkanı Ziaur Rahman'ın dul eşidir. 1978'de merhum kocası tarafından kurulan Bangladeş Milliyetçi Partisi'nin (BNP) [en] 1984'ten beri başkanı ve lideridir.

1982'de Genelkurmay Başkanı General Hüseyin Muhammed Erşad [en] liderliğindeki bir askeri darbeden sonra Ziya, 1990'da Erşad'ın düşüşüne kadar demokrasi hareketine liderlik etti. 1991 genel seçimlerinde [en] BNP partisinin kazanmasının ardından başbakan oldu. Ayrıca, diğer partilerin ilk seçimleri [en] boykot ettiği 1996'daki kısa ömürlü hükûmette kısa bir süre görev yaptı. 1996 genel seçimlerinin bir sonraki turunda [en] Bangladeş Avami Birliği iktidara geldi. Daha sonra partisi 2001 yılında tekrar iktidara geldi. 1991, 1996 ve 2001 genel seçimlerinde [en] beş ayrı parlamento seçim bölgesine seçildi. 1980'lerden beri Halide Ziya'nın en büyük rakibi Avami Birliği lideri Şeyh Hasina oldu. 1991'den beri Bangladeş Başbakanı olarak görev yapan tek iki kişi oldular.^[4]

Hükûmetinin görev süresinin 2006'da sona ermesinin ardından, planlanan Ocak 2007 seçimleri siyasi ve şiddetli iç çatışmalar nedeniyle ertelendi. Bu da geçici hükûmetin savaşsız yönetimi ele almasıyla sonuçlandı. Geçici yönetim, Ziya ve iki oğlunu yolsuzlukla suçladı.^[5][6][7] Bu olaylar üzerine Halide Ziya'nın oğlu Tarık Rahman [en] tutuklandı.^[8] Bangladeş hükûmeti, 2001-2005 yılları arasındaki görev süresi boyunca Yolsuzluk Algısı Endeksi'ne göre dünyanın en yozlaşmış ülkesiydi.^[9]

Halide Ziya, 2018'de Ziya Yetimhane Vakfı yolsuzluk davası ve Ziya Charitable Trust yolsuzluk davası nedeniyle toplam 17 yıl hapis cezasına çarptırılmıştır. Yerel bir mahkeme, yeni kurulan Ziya Yetimhane Vakfı lehine bir fon dağıtırken başbakan olarak yetkiyi kötüye kullanma kararını verdi.^[10]  ABD Dışişleri Bakanlığı, 2020 İnsan Hakları Uygulamaları Ülke Raporlarında uluslararası ve yerel hukuk uzmanlarına atıfta bulunarak, "mahkumiyeti destekleyecek kanıt eksikliğinin" davanın onu seçim sürecinden çıkarmak için siyasi bir hile olduğunu öne sürdüğünü belirtmiştir.^[11] Uluslararası Af Örgütü, "adil yargılanma haklarına saygı gösterilmediği" yönündeki endişelerini dile getirdi.^[12] Şu an itibarıyla Halide Ziya, Ziya Yetimhane Vakfı yolsuzluk Davası ve Ziya Charitable Trust yolsuzluk davası da dahil olmak üzere kendisine karşı toplam 36 davayla karşı karşıyadır.^[13]

Halide Ziya, Nisan 2019'da tıbbi tedavi için bir hastaneye kaldırıldı.^[14] Mart 2020'de, Dakka'nın Gulshan kentindeki evinde kalması ve yurtdışına seyahat etmemesi şartıyla insani gerekçelerle altı ay süreyle serbest bırakıldı.^[15] Ayrıca, yeniden hapse atılmasına neden olacağı için siyasi hamleler yapması gayri resmi olarak yasaklanmıştır.^[16] Eylül 2022'de, cezasının 6 aylık erteleme süresi art arda altıncı kez verildi.^[17] Forbes dergisi, Dünyanın En Güçlü 100 Kadını listesinde Halide Ziya'yı 2004'te 14. sırada,^[18] 2005'te 29^[19] ve 2006'da 33. sırada yer aldı.

Halide Khanam, 5 Ağustos 1944 tarihinde Hindistan'da doğdu.^[3] Küçük yaşta Bangladeş'in Dinajpur bölgesine göç ettiler.^[3]

Halide Khanam kendini "kendi kendini eğitmiş" olarak tanımlamaktadır ve buna karşıt olacak liseden mezun olduğuna dair hiçbir kayıt bulunmamaktadır.^[20]  Başlangıçta Dinajpur Misyoner Okulu'na ve daha sonra Dinajpur Devlet Kız Lisesi'ne [en] gitmiştir.

1960 yılında, o zamanlar Pakistan Ordusu'nda yüzbaşı olan Ziyaur Rahman ile evlendi.^[21] Evlendikten sonra kocasının ilk adını soyadı olarak alarak adını Halide Ziya olarak değiştirdi. Kocası, II. Hindistan-Pakistan Savaşı sırasında bir ordu subayı olarak görevlendirilmiştir. Dinajpur'daki Surendranath Koleji'ne kaydolduğu ancak 1965'te kocasının yanında kalmak için Batı Pakistan'a taşındığı yönünde kaydedilmiştir.^[3] Mart 1969'da çift Doğu Pakistan'a geri dönmüştür.^[22] Rahman'ın ordudaki görevi nedeniyle aile daha sonra Chittagong'a taşınmıştır.^[22]

Halide Ziya'nın ilk oğlu Tarık Rahman [en] (d. 1967) siyasete atıldı ve Bangladeş Milliyetçi Partisi'nin [en] başkan vekili oldu.^[23] İkinci oğlu Arafat Rahman "Koko" [en] (d. 1969), 2015 yılında kalp krizinden öldü.^[24] Ziya'nın kız kardeşi Khurshid Jahan [en] (1939-2006), 2001-2006 yılları arasında Kadın ve Çocuk İşleri Bakanı [en] olarak görev yaptı.^[25] Küçük kardeşi Sayeed Iskander [en] (1953-2012) de 2001-2006 yılları arasında Feni-1 [en] seçim bölgesinde Ulusal Meclis Üyesi olarak görev yapan bir politikacıydı.^[26] İkinci kardeşi Shamim Iskandar,^[27][28] Bangladeş Biman'dan [en] emekli bir uçuş mühendisidir. İkinci kız kardeşi Selina İslam'dır.^[29]

30 Mayıs 1981'de Halide Ziya'nın kocası, o zamanki Bangladeş Cumhurbaşkanı Ziyaur Rahman öldürüldü.^[30] Ölümünden sonra, 2 Ocak 1982'de, önce Rahman'ın kurduğu Bangladeş Milliyetçi Partisi'ne (BNP) [en] üye olarak siyasete atıldı.^[22] Mart 1983'te başkan yardımcılığı görevini üstlendi.^[22]

Mart 1982'de, Bangladeş Ordusu'nun o zamanki şefi Hüseyin Muhammed Erşad [en], Bangladeş Cumhurbaşkanı Yargıç Abdus Sattar'ı [en] istifaya ve ülkenin Sıkıyönetim Baş Yöneticisi (CMLA) olmaya zorladı.^[31] Bu, Bangladeş'te dokuz yıllık bir askeri diktatörlüğün başlangıcı oldu.

Begüm Halide Ziya, Erşad'ın iktidarının ilk gününden itibaren askeri diktatörlüğü protesto etti ve çok uzlaşmaz bir duruş sergiledi.^[32] Mayıs 1983'te BNP'nin Kıdemli Başkan Yardımcısı oldu. Onun aktif liderliği altında BNP, 12 Ağustos 1983'te diğer altı partiyle birleşik bir hareketin olanaklarını tartışmaya başladı ve Eylül 1983'ün ilk haftasında '7 partili bir ittifak [en]' kurdu.^[3] Halide Ziya liderliğindeki BNP, Erşad'a karşı bir hareket başlatmak için diğer siyasi partilerle eyleme dayalı bir anlaşmaya vardı.

30 Eylül 1983'te Begüm Halide Ziya, parti ofisi önünde ilk büyük halk mitingine öncülük etti ve parti çalışanları tarafından alkışlandı. 28 Kasım 1983'te, ittifak liderleriyle birlikte Dakka'daki Sekreterlik binasının "gherao hareketi"ne (kuşatma) katıldı ve bu hareket; Erşad'ın acımasız polis gücü tarafından bastırıldı ve aynı gün ev hapsine alındı.

Kötüleşen sağlık koşulları nedeniyle, Yargıç Abdus Sattar'ı [en] 13 Ocak 1984'te BNP başkanlığı görevinden istifa etti ve yerine o zamanlar partinin Kıdemli Başkan Yardımcısı olan Begüm Halide Ziya getirildi. Mayıs 1984'te meclis üyeleri tarafından bir mecliste parti başkanlığına seçildi.^[33]

Parti başkanlığı görevini üstlendikten sonra Halide Ziya, Erşad'a karşı harekete öncülük etti. 1984 yılında diğer partilerle birlikte 6 Şubat'ı 'Talep Günü', 14 Şubat'ı ise 'Protesto Günü' ilan etti. O günlerde ülke çapında mitingler düzenlendi ve hareketin aktivistleri Cumhurbaşkanı Erşad'a sadık acımasız polis gücüyle savaşırken sokaklarda öldü.^[33]

7 partili ittifak, 9 Temmuz 1984'te ülke çapında bir 'Kitlesel Direniş Günü' düzenledi, Sıkıyönetimin derhal geri çekilmesi taleplerini desteklemek için muhalefet güçleri, 16-20 Eylül tarihleri arasında ülke çapında gherao (kuşatma), gösteriler ve 27 Eylül 1984'te tam gün hartal [en] çağrısında bulundu.^[33]

Protestolar 1985'te de devam etti ve sonuç olarak aynı yılın Mart ayında Erşad liderliğindeki hükûmet sıkıyönetim kontrolünü sıkılaştırdı ve Begüm Halide Ziya'yı ev hapsine aldı.^[34]

Siyasi baskıyı dağıtmak için Korgeneral Erşad, 1986'da yeni bir seçim için bir tarih ilan etti. Başlangıçta, iki büyük muhalefet ittifakı, BNP liderliğindeki '7 partili bir ittifak [en]' ve Avami Birliği liderliğindeki '15 parti ittifakı', Erşad'ı hazırlıksız yakalamak için daha büyük bir seçim ittifakı oluşturarak seçime katılma olasılıklarını tartıştı. Ancak Avami Birliği herhangi bir seçim ittifakı kurmayı reddetti ve Şeyh Hasina, 19 Mart 1986'da halka açık bir mitingde, Erşad yönetimindeki seçimlere katılacak herkesin 'ulusal hain' olacağını ilan etti.

Ancak Şeyh Hasina'nın Avami Birliği, Bangladeş Komünist Partisi [en] ve diğer altı parti ile birlikte Erşad yönetimindeki seçimlere katıldı ve 15 parti ittifakı arasında bölünmeye neden oldu, Öte yandan Begüm Halide Ziya tavizsiz bir şekilde seçimi yasadışı ilan etti ve insanları seçime direnmeye çağırdı.

Seçim arifesinde Erşad hükûmeti onu ev hapsine alırken; Avami Birliği, Bangladeş Cemaat-i İslami, Bangladeş Komünist Partisi [en] ve diğer küçük partiler seçime katıldı ancak Erşad'ın Jatiya Partisi'ne [en] yenildi.

Begüm Halide Ziya'nın uzlaşmaz tavrı ve askeri diktatörlüğe meydan okuması, halkın gözünde "Tavizsiz lider" imajını yarattı. Gowher Rizvi [en] analizinde şunları yazdı:

Hükümet baskısına karşı durma, seçimleri boykot etme, kâr makamlarını reddetme veya hapis cezasına çarptırılma yeteneği, kişisel fedakarlıkların kanıtı olarak kabul edilir ve bu, siyasetin genellikle arsız bir güç ve kişisel yüceltme arayışı olduğu bir ülkenin halkı tarafından büyük hayranlık duyulan bir şeydir. Halide, BNP'nin lideri olarak atandığı andan itibaren, Erşad iktidardayken yapılan herhangi bir seçime katılmaya açıkça karşı çıktı. 1986'da seçimleri boykot ettikten sonra popülaritesi arttı.^[32]

Aynı yılın ilerleyen saatlerinde; 1986 Bangladeş cumhurbaşkanlığı seçimlerinin [en] arifesinde, Halide Ziya bir kez daha ev hapsine alındı.^[35]

Halide Ziya, 1986'dan 1990'a kadar Erşad'ın askeri hükûmeti tarafından birçok kez ev hapsine alındı.

13 Ekim 1986'da, 1986 Bangladeş cumhurbaşkanlığı seçimlerinden [en] hemen önce ev hapsine alındı ve ancak seçimden sonra serbest bırakıldı. Serbest bırakılmasına öncülük etti ve Erşad'ı görevden almak amacıyla yeni bir hareket başlattı. Aynı yılın 10 Kasım'ında yarım günlük bir grev çağrısında bulundu ancak tekrar ev hapsine alındı.^[33]

24 Ocak 1987'de Şeyh Hasina, diğer Avami Birliği liderleriyle birlikte parlamento oturumuna katıldığında, Halide Ziya parlamentonun feshedilmesini talep ediyordu. Dakka'da şiddete dönüşen kitlesel bir miting çağrısında bulundu ve BNP'nin üst düzey liderleri tutuklandı. Bundan sonra, Şubat-Temmuz 1987 arasında Halide Ziya liderliğindeki 7 parti ittifakı tarafından bir dizi grev düzenlendi. 22 Ekim'de Halide Ziya'nın BNP'si, Şeyh Hasina'nın Avami Birliği ile işbirliği içinde 10 Kasım'da Erşad'ı devirmek için "Dakka'yı Ele Geçirme" programını ilan etti.^[33]

Buna karşı önlem olarak, Erşad hükûmeti binlerce siyasi lideri ve aktivisti topladı ancak ele geçirildiği gün sokaklarda tam bir kaos vardı ve onlarca kişi öldü. Erşad hükûmeti, Halide Ziya'yı hareketi koordine ettiği Purbani Oteli'nden alıkoyduktan sonra ev hapsine aldı. 11 Aralık 1987'de Halide serbest bırakıldı ancak hemen bir basın toplantısı düzenledi ve diktatörü devirmek için "ölmeye hazır" olduğunu iddia etti.^[36]

Olaylı 1987'den sonra, takip eden iki yıl ara sıra şiddet ile nispeten sakin geçti. BNP'nin öğrenci kanadı Chatra Dal'ın [en] ülke çapındaki öğrenci birliği seçimlerinin çoğunu kazanmaya başlamasıyla yeni bir hareket dalgası başladı. 1990 yılına gelindiğinde Chatra Dal, Halide Ziya'nın popülaritesinden yararlanarak ülkedeki 321 öğrenci birliğinden 270'inin kontrolünü ele geçirdi. Ayrıca 1990 yılında Dakka Üniversitesi Merkez Öğrenci Birliği'nin [en] tüm görevlerini kazandılar.^[32] Amanullah Aman [en] liderliğindeki yeni DUCSU komitesi, BNP'nin programlarına uygun olarak Erşad'ı devirmek için yeni programlar ilan etti. 10 Ekim 1990'da, Chatra Dal lideri Naziruddin Jehad [en], tüm muhalefet güçleri arasında daha büyük bir ittifakın yolunu açan Dakka sokaklarında şiddetli bir şekilde öldü.^[37]

İki ay süren protestoların ardından, Begüm Halide Ziya liderliğindeki BNP, diğer siyasi partilerle birlikte Erşad'ı 4 Aralık 1990'da istifasını sunmaya zorladı.

Begüm Halide Ziya, üç kez Bangladeş Başbakanı olarak görev yaptı. İlk dönemi Mart 1991'den Şubat 1996'ya kadardı, ikinci dönemi Şubat 1996'dan sonra birkaç hafta sürdü ve üçüncü dönemi Ekim 2001'den Ekim 2006'ya kadardı. Özellikle eğitimi erişilebilir kılma ve bazı önemli ekonomik reformları uygulamaya koymadaki rolüyle hatırlanmaktadır.

Bangladeş'te tarafsız bir geçici hükûmet, sekiz yıllık Erşad başkanlığının ardından 27 Şubat 1991'de [en]^[38] seçimleri denetledi. BNP 140 sandalye kazandı - basit çoğunluğun 11 gerisinde.^[38][39] Ziya, 20 Mart 1991'de parlamentodaki milletvekillerinin çoğunluğunun desteğiyle ülkenin ilk kadın başbakanı olarak yemin etti. Parlamento oybirliğiyle Ağustos 1991'de anayasanın 12. değişikliğini kabul etti. Cumhurbaşkanı Vekili Shahabuddin Ahmed [en], Ziya'ya o sırada cumhurbaşkanına verilen yetkilerin neredeyse tamamını verdi ve Bangladeş'i Eylül ayında parlamenter sisteme geri döndürdü.

Begüm Halide Ziya 1991'de göreve geldiğinde, Bangladeşli çocukların ortalama eğitim süresi iki yıl civarındaydı ve her üç erkek çocuğa karşılık aynı sınıfta okuyan bir kız çocuğu vardı. Begüm Halide Ziya, eğitim ve mesleki eğitimi çok agresif bir şekilde teşvik etti.^[40] İlköğretimi herkes için ücretsiz ve zorunlu hale getirdi. Kızlar için ise eğitim 10. sınıfa kadar ücretsiz hale getirildi.^[41]

Yeni reform ve politikaların uygulanmasını finanse etmek için, 1994 yılında eğitim sektörüne ayrılan bütçe %60 oranında artırıldı ve diğer sektörler arasında en yüksek ödeneği aldı.^[42]

1990 yılında SSC sınavında öğrencilerin sadece %31.73'ü başarılı olurken, bu oran kızlarda %30.11'dir. 1995 yılında, politikaları sayesinde, öğrencilerin %73.2'si SSC sınavını geçti ve kız öğrenciler arasında %71.58'i geçti.^[43]

Önemli ekonomik reformlardan bazıları, Katma Değer Vergisi'nin (KDV) getirilmesini, 1991'de Banka Şirketleri Yasası'nın ve 1993'te Finansal Kurumlar Yasası'nın oluşturulmasını ve 1993'te özelleştirme kurulunun kurulmasını içeren ilk Halide Ziya hükûmetine damgasını vurdu.^[44]  Ayrıca Bangladeş, 1993 yılında Gümrük Tarifeleri ve Ticaret Genel Anlaşması'nı imzalamıştır.

Yabancı yatırımcıları çekmek için 1993 yılında Dakka yakınlarında yeni bir ihracat işleme bölgesi kuruldu.^[45]

İlk Halide Ziya hükûmeti, halkın talebini karşılamak için, şehir şirketlerinin belediye başkanlarının doğrudan seçmenler tarafından seçilmesine izin veren bir yasa çıkardı. Bundan önce, şehir şirketinin her birimin seçilmiş mahalle meclis üyeleri, şehrin belediye başkanını seçerdi.^[46]

Ziya'nın yönetimi Kasım 1991'de Upazila sistemini kaldırdı. İki kademeli bir yerel yönetim, bölge ve sendika konseyleri sistemi öneren Yerel Yönetim Yapısı İnceleme Komisyonu'nu kurdu. Ayrıca, Thana düzeyinde kalkınma faaliyetlerini koordine etmek için Thana Geliştirme ve Koordinasyon Komitesi oluşturulmuştur.^[47]

Muhalefet 15 Şubat 1996 seçimlerini [en] boykot ettiğinde, Ziya'nın partisi BNP, 6. Ulusal Mecliste ezici bir zafer kazandı.^[38] Diğer büyük partiler, seçimleri denetlemek için tarafsız bir geçici hükümetin atanmasını talep etti. Kısa ömürlü parlamento, anayasanın 13. değişikliğini geçirerek alelacele geçici hükûmeti tanıttı. Parlamento, 90 gün içinde parlamento seçimlerinin önünü açmak için feshedildi.

12 Haziran 1996 seçimlerinde [en] BNP, Şeyh Hasina'nın Avami Birliği'ne yenildi.^[38] 116 sandalye kazanarak BNP, ülkenin parlamento tarihindeki en büyük muhalefet partisi olarak ortaya çıktı.

BNP, bir sonraki genel seçimlerde iktidara dönme şansını artırmak için 6 Ocak 1999'da dört partili bir ittifak kurdu.^[48] Bunlar arasında, Cumhurbaşkanı Erşad'ın askeri bir hükûmete liderlik ettikten sonra kurduğu eski siyasi düşmanı Jatiya Partisi [en], Bangladeş Cemaat-i İslami ve İslami Oikya Jot'un [en] İslami partileri vardı. İktidardaki Avami Birliği'ne karşı protestoları teşvik etti.

Pek çok bölge sakini 1971'de Bangladeş'in bağımsızlığına karşı çıkan Cemaat-i İslami ile ittifak kuran Ziya ve BNP'yi şiddetle eleştirdi.^[48] Dört partili ittifak 1 Ekim 2001 genel seçimlerine katıldı ve parlamentodaki sandalyelerin üçte ikisini ve oyların %46'sını kazandı (ana muhalefet partisinin %40'ına kıyasla). Ziya, Bangladeş Başbakanı olarak yemin etti.

Ulusa verdiği seçim vaatlerinin çoğunu yerine getirmek için 100 günlük bir program üzerinde çalıştı. Bu dönemde, ekonomik kalkınma çabalarında yerli kaynakların payı artmıştır. Bangladeş, Amerika Birleşik Devletleri, Büyük Britanya ve Japonya da dahil olmak üzere ülkenin altyapısının, enerji kaynaklarının ve işletmelerinin geliştirilmesi için daha yüksek düzeyde uluslararası yatırım çekmeye başladı. Kanun ve düzenin restorasyonu bu dönemde bir başarıydı.^{[kaynak belirtilmeli]}

Ziya, dış politikasında komşuluk ilişkilerini destekledi. "Doğuya bakma politikasında", Güney Asya'da bölgesel işbirliğini ve BM İnsan Hakları Şartı'na bağlılığı desteklemek için çalıştı. Uluslararası anlaşmazlıkların çözümünü müzakere etti ve uluslararası ilişkilerde güç kullanımından vazgeçti. Bangladeş, Birleşmiş Milletler'in uluslararası barışı koruma çabalarına katılmaya başladı. 2006'da Forbes dergisi, yönetimini başarılarını öven büyük bir hikâyede yer aldı. Hükûmeti genç kızları eğitmek (Bangladeşli kadınların yaklaşık% 70'i okuma yazma bilmiyordu) ve yoksullara yiyecek dağıtmak için çalıştı (Bangladeş'in 135 milyon insanının yarısı yoksulluk sınırının altında yaşıyor). Hükûmeti, ekonomik reformlara ve girişimcilik kültürünün desteklenmesine dayalı olarak güçlü GSYİH büyümesini (%5) destekledi.^{[kaynak belirtilmeli]}

Ziya üçüncü kez başbakan olduğunda, Bangladeş'in GSYİH büyüme oranı %6'nın üzerinde kaldı. Bangladeş'in kişi başına düşen milli geliri 482 dolara yükseldi. Bangladeş'in döviz rezervi önceki 1 milyar dolardan 3 milyar doları geçmişti. Bangladeş'in doğrudan yabancı yatırımları 2,5 milyar dolara yükselmişti. GSYİH'nın sanayi sektörü, Ziya'nın görevinin sonunda %17'yi aşmıştı.^[3]

29 Ekim 2006'da Ziya'nın görev süresi sona erdi. Anayasaya göre, genel seçimlerden önceki 90 günlük ara dönemde geçici bir hükûmet yönetecek. Son günün arifesinde, kimin Baş Danışman (Bangladeş Geçici Hükümeti [en] başkanı) olacağı konusundaki belirsizlik nedeniyle Dakka'nın merkezindeki sokaklarda isyan patlak verdi. Anayasaya göre, hemen önceki Baş Yargıç atanacaktı. Ancak, Baş Yargıç [en] Khondokar Mahmud Hasan (K. M. Hasan) pozisyonu reddetti.^{[49][50][51][52]} Cumhurbaşkanı Iajuddin Ahmed [en], anayasada öngörüldüğü gibi 29 Ekim 2006'da Baş Danışman [en] olarak göreve başladı.^[53] Aylarca süren şiddet olayları sırasında seçimler düzenlemeye ve tüm siyasi partileri masaya oturtmaya çalıştı; Hükûmetin Kasım 2006'daki istifasından sonraki ilk ayda 40 kişi öldü ve yüzlerce kişi yaralandı.

Cumhurbaşkanlığı danışmanı Mukhlesur Rahman Chowdhury [en], sorunları çözmek ve seçimleri planlamak için Ziya, Şeyh Hasina ve diğer siyasi partilerle bir araya geldi. Müzakereler, ekonomiyi tehdit eden siyasi çekişmeler, protestolar ve kutuplaşma zemininde devam etti.^[54][55] Resmi olarak 26 Aralık 2006'da, tüm siyasi partiler planlanan 22 Ocak 2007 seçimlerine katıldı. Avami Birliği son dakikada çekildi ve Ocak ayında ordu, geçici hükûmeti daha uzun bir ara dönem için desteklemek için müdahale etti. Aralık 2008'de genel seçimlere kadar iktidarda kaldı.

• Suudi Arabistan: Ziya, 2012'nin sonlarında bazı yüksek profilli dış ziyaretler yaptı. Ağustos ayında kraliyet ailesi tarafından Suudi Arabistan'a davet edilen Muhammed, Suudi Veliaht Prensi ve Savunma Bakanı [en] Selman bin Abdülaziz Âl-i Suud ile ikili ilişkiler hakkında görüşmek üzere bir araya geldi.^[56] Bangladeşli göçmen işçilerin [en] o sırada düşüşte olan Suudi işgücü piyasasına daha iyi erişimini teşvik etmeye çalıştı.^[56]
• Çin Halk Cumhuriyeti: Ekim ayında hükûmetin daveti üzerine Çin Halk Cumhuriyeti'ne gitti. Başkan Yardımcısı Şi Cinping ve Çin Komünist Partisi'nin uluslararası ilişkiler şefi Wang Jiarui [en] de dahil olmak üzere Çinli liderlerle bir araya geldi.^[57] Şi Cinping, 2012'de Çin'in Ulu Lideri oldu.

Bangladeş'teki ticaret ve olası Çin yatırımları özellikle Padma Köprüsü'nün [en] finansmanı konusuyla ilgili Çin'deki görüşmeler;^[58] 2012'nin başında, önemli bir finansör adayı olan Dünya Bankası, hükümet bakanlarını [en] yolsuzlukla suçlayarak geri çekilmişti.^[57][59] BNP, ziyareti sırasında Çin'in ikinci bir Padma Köprüsü için fon sağladığının doğrulandığını duyurdu.^[60][61]

• Hindistan: 28 Ekim 2012'de Ziya, Cumhurbaşkanı Pranab Mukherjee, Başbakan Manmohan Singh ve dışişleri bakanı Salman Khurshid [en], ulusal güvenlik danışmanı [en] Shivshankar Menon [en], dışişleri bakanı [en] Ranjan Mathai [en] ve Hindistan Halk Partisi lideri ve muhalefet lideri Sushma Swaraj da dahil olmak üzere bir dizi yetkiliyle görüşmek üzere Hindistan'ı ziyaret etti. Görüşmelerin ikili ticaret ve bölgesel güvenliği kapsaması planlandı.^[62]

Ziya'nın Hindistan ziyareti, BNP'nin rakibi Avami Birliği'ne kıyasla Hindistan karşıtı [en] olduğu düşünüldüğü için dikkate değer kabul edildi.^[63] Başbakan Singh ile yaptığı görüşmede Ziya, partisinin cihatçılıkla mücadele de dahil olmak üzere Hindistan ile karşılıklı yarar için çalışmak istediğini söyledi.^[64] Hint yetkililer, teröristleri caydırmak için daha büyük bölgede ortak bir jeopolitik doktrin izlemek için onunla anlaşmaya vardıklarını açıkladılar.^[65]

Bu dönemde Ziya hükûmeti eğitim alanında bir dizi reformlara gitti. Bütçede eğitime geniş bir pay verdi ve zorunlu-ücretsiz ilköğretimi devreye soktu. Tarım alanında ulusal hareket başlattı. Jamuna Barajı'nın inşaatını başlattı. Bürokrasiye giriş yaşını 27'den 30'a çıkarttı.

15 Şubat 1996 tarihinde yapılan ve muhalefet partilerinin boykot ettiği seçimde iktidar olan Begüm Halide Ziya, muhalefetin baskısına dayanamayıp geçici hükûmet başkanlığında yeniden seçimlere gidilmesi kararı aldı. Bu seçimler sonunda ülke tarihinin en büyük sandalye çoğunluğuna sahip muhalefet partisi sıfatıyla ana muhalefet sıralarında yerini aldı.

1999 yılında 4 partili bir ittifak oluşturan Begüm Halide Ziya, Bangladeş'in bağımsızlığına karşı çıkan ve Batı Pakistan'da 3 milyon kişinin öldürülmesinden sorumlu olan İslami Cemaat Partisi ile ittifakı dolayısıyla eleştirilere maruz kaldı. 1 Ekim 2001 tarihinde yapılan seçimlerde oyların %46'sını alan Begüm Halide Ziya 3. kez Bangladeş Başbakanı olarak yemin etti. Üçüncü devrinde yolsuzluk ve azınlıklara baskıyla suçlanan Ziya 27 Ekim 2006 tarihinde görev süresi dolunca yerini küçük bir krizden sonra Cumhurbaşkanına bırakarak ayrıldı.

Eski Bangladeş Bankası [en] başkanı Fakhruddin Ahmed [en], 12 Ocak 2007'de geçici geçici hükûmetin Baş Danışmanı oldu. Mart ayında, Ziya'nın en büyük oğlu Tarık Rahman, yolsuzluktan tutuklandı. Olağanüstü hal kapsamında siyasi faaliyetlerin bastırılmasını uygulayan hükûmet, 9 Nisan'dan itibaren siyasetçilerin Ziya'nın konutunu ziyaret etmesini yasakladı.^[66] Diğer oğlu Arafat Rahman (Coco), 16 Nisan'da yolsuzluktan tutuklandı.^[5] 17 Nisan'da The Daily Star [en], Ziya'nın Arafat'la birlikte sürgüne gitmeyi kabul ettiğini bildirdi.^[67] Ailesi, Suudi Arabistan hükûmetinin krallığa girmesine izin vermeyi reddettiğini söyledi (görünüşe göre "isteksiz bir misafir kabul etmek konusunda isteksiz olduğu için").^[68] Temyiz başvurusuna dayanarak, 22 Nisan'da Yüksek Mahkeme, hükûmetin onun eviyle sınırlı olmadığını açıklaması için bir karar verdi. 25 Nisan'da hükûmet hem Ziya hem de Şeyh Hasina üzerindeki kısıtlamaları kaldırdı.^[68] 7 Mayıs'ta Yüksek Mahkeme, hükûmete Ziya üzerindeki devam eden kısıtlamaları açıklamasını emretti.^[69]

17 Temmuz'da, Bangladeş Yolsuzlukla Mücadele Komisyonu (ACC) [en] hem Ziya hem de Hasina'ya tebligatlar göndererek, mal varlıklarının ayrıntılarının bir hafta içinde komisyona sunulmasını talep etti.^[70] Ziya'dan 27 Eylül'de Daily Dinkal Publications Limited'e yıllardır hizmet beyannamesi vermediği için açılan bir davayla bağlantılı olarak mahkemeye çıkması istendi.^[71] 2 Eylül'de hükûmet, 2003 yılında Global Agro Trade Company'ye sözleşmelerin verilmesiyle ilgili olarak Ziya'ya karşı yolsuzluk suçlamasında bulundu.^[6] 3 Eylül'de tutuklandı.^[7][72] Parlamento binası binasındaki derme çatma bir hapishanede gözaltına alındı.^[73] Aynı gün Ziya, partisi Genel Sekreteri Abdul Mannan Bhuiyan [en] ve ortak genel sekreter parti denetçisi Ashraf Hossain'i parti disiplinini ihlal ettikleri gerekçesiyle ihraç etti.^[74]

BNP daimi komite üyeleri, partiye liderlik etmeleri için eski Maliye Bakanı Saifur Rahman [en] ve eski Su Kaynakları Bakanı [en] Hafizuddin Ahmed'i [en] seçti. Bangladeş Seçim Komisyonu [en] daha sonra Ziya'nın değil, Hafızuddin'in hizbini görüşmelere katılmaya davet etti ve birincisini meşru BNP olarak etkin bir şekilde tanıdı. Ziya buna mahkemede itiraz etti, ancak temyiz başvurusu 10 Nisan 2008'de reddedildi.^[75]

Ziya, bir yıllık tutukluluğunun ardından 11 Eylül 2008'de kefaletle serbest bırakıldı.^[76]

Aralık 2008'de, geçici hükûmet, Ziya'nın partisinin parlamentodaki sandalyelerin üçte iki çoğunluğunu alan Avami Birliği'ne ve Büyük İttifak'a (13 küçük partiyle) kaybettiği genel seçimler düzenledi. Şeyh Hasina başbakan oldu ve partisi 2009'un başlarında hükûmeti kurdu. Ziya, parlamentonun muhalefet lideri oldu.^{[kaynak belirtilmeli]}

Ziya'nın ailesi 38 yıldır Dakka Kantonu'ndaki [en] 2.72 Shaheed Mainul Road evindeki 6 dönümlük arsa evinde yaşıyordu.^[77] Bangladeş Ordusu Genelkurmay Başkan Yardımcısı (DCS) olarak atandığında kocası Ziyaur Rahman'ın resmi ikametgâhıydı.^[78] Bangladeş Cumhurbaşkanı olduktan sonra evi ikametgâhı olarak tuttu. 1981'deki suikastın ardından, Cumhurbaşkanı Abdus Sattar, evi "ömür boyu" Ziya'ya nominal bir ৳101 karşılığında kiraladı. Ordu 1983'te hükûmeti devraldığında, Hüseyin Muhammed Erşad bu düzenlemeyi doğruladı.

20 Nisan 2009 tarihinde; Askeri Araziler ve Kantonlar Müdürlüğü [en], Ziya'dan kanton konutunu boşaltmasını isteyen bir bildiri verdi.^[79][80] Bildirimde belirtilen çeşitli iddialar ve usulsüzlükler: Birincisi, Ziya'nın evden siyasi faaliyetler yürütmesi tahsisin bir koşuluna aykırıydı. İkincisi; başkentte iki hükûmet binası tahsisi yapılamaz. Üçüncüsü; bir sivil, bir kanton içinde ikamet eden bir kira alamaz.^[80] Ziya, 13 Kasım 2010'da evi boşalttı.^[81] Daha sonra kardeşi Sayeed Iskandar'ın Gulshan [en] mahallesindeki evine taşındı.^[82]

Ziya'nın partisi, partizan olmayan bir geçici hükûmet altında yönetilmediği sürece 2014 Bangladeş genel seçimlerine [en] katılmama konusunda bir duruş sergiledi, ancak o zamanki Başbakan Şeyh Hasina talebi reddetti.^[83][84] Hasina liderliğindeki Bangladeş Avami Birliği, seçimleri 232 sandalyede (300 sandalyeden) kazandı.^[85] Dakka'dan yapılan resmi sayımlar, buradaki katılımın ortalama %22 civarında olduğunu öne sürdü.^[86]

2016 yılında BNP, Ziya'nın başkanlık görevini sürdürdüğü yeni Ulusal Daimi Komite'yi duyurdu.^[87][88][89]

2017'de polis, Ziya'nın evinde "devlet karşıtı" belgeler için yapılan aramaya baskın düzenledi.^[90]

3 Temmuz 2008'de, 2007-08 geçici hükümet [en] yönetimi sırasında, ACC, Ziya ve diğer beş kişiyi, yetimler için hibe olarak yabancı bir bankadan gelen Tk 2.1 crore'u zimmete geçirmekle suçlayan bir rüşvet davası açmıştı.^[91] Davaya göre; 9 Haziran 1991'de, 1.255 milyon dolarlık (Tk 4.45 crore) hibe, Birleşik Suudi Ticaret Bankası'ndan Başbakanlık Yetimhane Fonu'na devredildi -(zimmete para geçirme planının bir parçası olarak hibenin devredilmesinden kısa bir süre önce dönemin Başbakanı Ziya tarafından oluşturulan bir fon).^[91] 5 Eylül 1993'te, Bogra'da bir yetimhane inşa etme bahanesiyle Başbakanlık Yetimhane Fonu'ndan Ziya Yetimhane Vakfı'na 2.33 kronluk bir çek verdi.^[91] Nisan 2006'ya kadar, yatırılan miktar tahakkuk eden faizle birlikte 3.37 krona yükseldi. Nisan, Haziran ve Temmuz 2006'da, paranın bir kısmı diğer üç sanığın (Salimul, Mominur ve Sharfuddin) banka hesaplarına farklı işlemlerle aktarıldı.^[92] 15 Şubat 2007'de, FDR hesaplarından ikisinden ödeme emirleri yoluyla Tk 2.10 crore çekildi.^[91] Halide Ziya, miktarı bir kamu fonundan özel bir fona aktararak bu parayı zimmetine geçirmekle suçlandı.^[92]

8 Şubat 2018'de, Avami Birliği hükûmeti yönetimi sırasında Ziya, bu yolsuzluk davasında beş yıl hapis cezasına çarptırıldı.^[93] Karardan önce Bakshibazar mahkeme binasına mobil sinyal bozucular [en] yerleştirildi.^[94] Partisi, kararın siyasi olarak önyargılı olduğunu iddia etti.^[95] Ziya, karardan sonra Eski Dakka Merkez Hapishanesine [en] gönderildi.^[96] Tüm mahkûmlar 2016 yılında Keraniganj'da yeni inşa edilen Dakka Merkez Hapishanesine [en] nakledildiğinden beri hapishanedeki tek mahkûm olarak hapsedildi.^[97][98] 11 Şubat 2018'de Dakka Özel Yargıç Mahkemesi 5, Dakka Merkez Hapishanesi yetkililerini Ziya'ya birinci sınıf bölünme sağlamaya yönlendirdi.^[99] 31 Ekim 2018'de Yüksek Mahkeme, ACC'nin [en] revizyon talebinde bulunmasının ardından hapis cezasını 10 yıla çıkardı.^[100]

30 Ekim 2018'de, başka bir davada (Zia Charitable Trust Graft Case [en]) Ziya 7 yıl ağır hapis cezasına çarptırıldı.^[101] Halide ayrıca Gatco Greft Davası, Niko Greft Davası, Barapukuria Kömür Madeni Greft Davası, Darussalam Polis Karakolu Davaları, Jatrabari Polis Karakolu Davaları, İsyan Davası, Denizcilik Bakanı Davasına Bombalı Saldırı, Khulna Kundaklama Davası, Comilla Kundaklama Davası, Sahte Doğum Günü Davasını Kutlamak, Ulusal Bayrağı Zayıflatmak Davası ve Kredi Temerrüt Durumu davalarından yargılanmıştır.^[102]

Halide Ziya'nın 2018 genel seçimlerinde [en] Feni-1 [en], Bogra-6 [en] ve Bogra-7 [en] seçim bölgeleri için yarışmak üzere adaylık belgeleri reddedildi.^[103] Anayasanın 66 (2) (d) maddesine göre, "ahlaki ahlaksızlık içeren bir suçtan hüküm giymiş bir kişi, iki yıldan az olmamak üzere hapis cezasına çarptırılan bir milletvekili olarak veya milletvekili seçilmekten diskalifiye edilebilir, serbest bırakılmasının üzerinden beş yıl geçmedikçe".^[104] Partisi bu genel seçimleri Avami Birliği'ne kaybetti.^[105]

Halide Ziya, 1 Nisan 2019'da tıbbi tedavi için Bangabandhu Şeyh Mujib Tıp Üniversitesi'ne [en] kabul edildi.^[14] Yüksek Mahkeme ve Yüksek Mahkeme, insani gerekçelerle kefalet talebini toplam dört kez reddetti.^[15]

25 Mart 2020'de Halide Ziya, Gulshan'daki [en] evinde kalması ve ülkeyi terk etmemesi şartıyla altı aylığına hapishaneden serbest bırakıldı.^[15] Hükûmet bu yürütme kararını Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun (CrPC) 401 (1) maddesi uyarınca vermiştir.^[15] Kasım 2021 itibarıyla, Serbest bırakılma süresi şimdiye kadar dört kez uzatıldı.^[106]

Ziya, kronik böbrek rahatsızlıkları, dekompanse karaciğer hastalıkları, kararsız hemoglobin, diyabet, romatoid artrit ve yaşa bağlı diğer komplikasyonlardan muzdariptir.^[107] Nisan 2021'de Halide Ziya'nın evindeki birkaç personelin COVID-19 testi pozitif çıktı. Halide Ziya'nın da virüse yakalandığı tespit edildi ancak hiçbir semptom göstermedi ve daha sonra iyileşti.^[108][109] 28 Kasım'da Ziya'nın tedavisi için oluşturulan sağlık kurulu, sirozdan muzdarip olduğunu açıkladı.^[110] Tıbbi bakım için yurtdışına uçmaya izin verilmesi talebi mahkeme tarafından reddedildi.^[111][112] Ziya, 27 Nisan-19 Haziran 2021, 12 Ekim-3 Kasım 2021 ve 14 Kasım 2021'den beri Dakka'daki Evercare Hastanesinde tedavi gördü.^[106][113] 9 Ocak 2022'de Ziya, yoğun bakımdan transfer edildi.^[114]

Halide Ziya, Bangladeş siyasetinde tartışma konusu olan 15 Ağustos'u kendisinin doğum günü olarak iddia ediyor.^[115][116] 15 Ağustos, Ziya'nın siyasi rakibi Şeyh Hasina'nın babası Şeyh Muciburrahmanda dahil olmak üzere birçok yakın aile üyesinin öldürüldüğü gündür. Ölümlerin bir sonucu olarak, 15 Ağustos resmen Bangladeş Ulusal Yas Günü ilan edildi.^{[115][117][118]} Halide Ziya'nın hükûmet tarafından verilen kimlik belgelerinin hiçbiri 15 Ağustos'taki doğum gününü göstermemektedir.^[117][119] Halide Ziya'nın babası, kızının doğum tarihinin 5 Eylül 1945 olduğunu iddia etmiş ve "kızının politikacılar tarafından sömürüldüğünü" söylemiştir. Olgunluk sınavı sertifikası, 9 Ağustos 1945 doğum tarihini listeler. Evlilik cüzdanında ise 5 Eylül 1945 yazmaktadır. Ziya'nın pasaportunda doğum tarihi 19 Ağustos 1945 olarak belirtilmektedir.^[117][119] Halide Ziya'nın siyasi müttefiki Kader Sıddıki [en], onu 15 Ağustos'ta doğum gününü kutlamamaya çağırdı.^[116] Yüksek Mahkeme bu konuda Ziya aleyhine bir dilekçe verdi.^[120][121]

• 24 Mayıs 2011'de New Jersey Eyalet Senatosu [en], Ziya'yı "Demokrasi Savaşçısı" olarak onurlandırdı. Eyalet Senatosu ilk kez herhangi bir yabancı lideri bu kadar onurlandırdı ve eyaletin artan göçmen nüfusunu ve Güney Asya'dan gelen torunlarını yansıtmaktadır.^[122][123]
• 31 Temmuz 2018'de Kanada İnsan Hakları Uluslararası Örgütü (CHRIO) adlı bir kuruluş ona 'Demokrasinin Anası' ödülünü verdi. BNP, 8 Şubat 2022'de BNP Başkanı'nın Gülşen'deki ofisinde düzenlediği basın toplantısında bu Kanadalı kuruluş tarafından verilen arma ve sertifikayı gazetecilere takdim etti.^[122]

• Begüm Khaleda Zia Salonu, Kushtia İslam Üniversitesi'nde [en] bir yurt.^[47]
• Deshnetri Begum Khaleda Zia Salonu, Chittagong Üniversitesi'nde [en] bir yurt.
• Begüm Khaleda Zia Salonu, Jahangirnagar Üniversitesi'nde [en] bir yurt.^[124]
• Begum Khaleda Zia Salonu, Rajshahi Üniversitesi'nde bir yurt.^[125]

Onursal unvanlar
Önce gelen Sheikh Fazilatunnesa Mujib	Bangladeş'in First Lady'si 1977–1981	Sonra gelen Rowshan Ershad
Parti siyasi görevi
Önce gelen Abdus Sattar	Bangladeş Milliyetçi Partisi Başkanı 1984–günümüz	Görevde
Önce gelen: Kazi Zafar Ahmed	Meclis Lideri 1991 - 1996	Sonra gelen: Şeyh Hasina
Önce gelen Zafar Imam	Feni-1 Milletvekili 1991–2001	Sonra gelen Sayeed Iskander
	Bogra-6 Milletvekili 2001–2006	Sonra gelen Muhammad Jamiruddin Sircar
Önce gelen Şeyh Hasina	Meclis Lideri 2001–2006	Sonra gelen Şeyh Hasina
Önce gelen Sayeed Iskander	Feni-1 Milletvekili 2008–2014	Sonra gelen Shirin Akhter
Siyasi görevi
Önce gelen Kazi Zafar Ahmed	Bangladeş Başbakanı 1991–1996	Sonra gelen Muhammad Habibur Rahman Başbakan vekili olarak
Önce gelen Şeyh Hasina	Muhalefet Lideri 1996–2001	Sonra gelen Şeyh Hasina
Önce gelen Latifur Rahman Başbakan vekili olarak	Bangladeş Başbakanı 2001–2006	Sonra gelen Iajuddin Ahmed Başbakan vekili olarak
Önce gelen Şeyh Hasina	Muhalefet Lideri 2008–2014	Sonra gelen Rowshan Ershad