Bey'atü'r-rıdvân

Beyat-ı Ridvan (Arapça: بيعة الرضوان bayʻat ar-riḍwān), Beyat-ı Şecere veya Beyat-ı Rıza, 6 H/628 M yılında Hudeybiye Antlaşması'ndan önce sahabiler tarafından İslam peygamberi Muhammed ile yapılan beyattır. Mekke dışında Hudeybiye yakınlarında ağaç altında yapılan yemindir. Osman bin Affan'ın anlaşmak için Mekke'ye elçi olarak gönderilip geri dönmemesi ve daha sonra ölüm haberi gelmesi üzere, savaşa hazırlık ve sadakat beyatıdır.^[1]

Beyat, Kureyşlilere Müslümanların azimlerini göstermekte başarılı olmuştur. Çok geçmeden Osman'ı bırakıp kendileri de bir elçi gönderip, anlaşma müzakereleri üzerine Hudeybiye Antlaşması imzalanmıştır.

Beyatı yapanlar Ashab-ı Şecere (Arapça: اصحاب الشجرة aṣḥāb ash-shajarah) olarak da bilinir, Müslümanlar (özellikle Sünniler) arasında yüksek saygı ile bakılır. Beyattan sonra beyatı anan ve sahabileri takdir eden Kur'an ayetleri inmiştir. Fetih Suresindeki Allah'ın rızasına ulaşma ayetlerinden dolayı, beyat Beyat-ı Rıza olarak da bilinir.