Aleksandr Tamanyan

Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. Lütfen güvenilir kaynaklar ekleyerek madde içeriğinin geliştirilmesine yardımcı olun. Kaynaksız içerik itiraz konusu olabilir ve kaldırılabilir. Kaynak ara: "Aleksandr Tamanyan" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR (Eylül 2017) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin)

Aleksandr Tamanian

insan

cinsiyeti	erkek
vatandaşlığı	Rusya İmparatorluğu, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği
ana dilindeki ismi	Ալեքսանդր Թամանյան
ön adı	Александр
soyadı	Tamanian
doğum tarihi	4 Mart 1878
doğum yeri	Krasnodar
ölüm tarihi	20 Şubat 1936
ölüm yeri	Erivan
defin yeri	Grave of Alexander Tamanian
çocuğu	Gevorg Tamanyan, Yuri Tamanyan
konuştuğu, yazdığı diller	Ermenice, Rusça
mesleği	mimar, restorer, Şehir plancısı
çalışma alanı	mimarlık
öğrenim gördüğü okul	Higher Art School at the Imperial Academy of Arts
profesörlüğü	akademisyen
iş yeri	Sankt-Peterburg, Erivan, Moskova
etnik grubu	Ermeniler
önemli eser	Erivan Operası
akımı	Russian neoclassical revival
üyeliği	İmparatorluk Güzel Sanatlar Akademisi, Union of Architects of the USSR
ödülleri	Stalin Prize, 2nd degree
eserlerin telif hakkı durumu	telif hakkı sona ermiş eser

Aleksandr Tamanyan (4 Mayıs 1878, Yekaterinodar, Rus İmparatorluğu - 20 Şubat 1936, Erivan, Ermenistan SSC; Ermenice: Ալեքսանդր Թամանյան), Ermeni neoklasik mimar ve kentbilimci.

Tamanyan, 1878'de Yekaterinodar (Krasnodar'ın eski ismi) şehrinde doğdu, babası bir bankacı idi. 1904'te Tamanyan, Sankt-Peterburg'daki Sanat Akademisi'nden mezun oldu. 19. yüzyıl boyunca Avrupa'da ve 20. yüzyılın ortasına kadar Amerika Birleşik Devletleri'nde yaygın olan neoklasik üslupta eserler vermiştir.

İlk eserlerini birkaç sene sonra vermeye başladı, St. Petersburg'daki Tsarskoye Selo'nun Koşubey Konağı'nı tasarladı. Bu konak 1911 ve 1913 yılları arasında prens Şerbatov'a ve 1913'ten 1923'e kadar Moskova'daki demiryolu çalışanlarına aitti. ^{[kaynak belirtilmeli]}

1914'te Sanat akademisyeni unvanını kazandı ve 1917'de, 13 yıl önce mezun olduğu Sanat Akademisi'ne yardımcı müdür olarak atandı. 1923'te yeni kurulan Ermenistan SSC'nde yapılan büyük gelişim projelerini düzenlemek için Erivan'a gitti. Oradayken evlendi, daha sonra mimar olan "Jeorji" adlı bir çocuğu oldu. Tamanyan 20 Şubat 1936'da vefat etti.

1925'ten itibaren Tamanyan, Leninakan (günümüzde Gümrü), Nor Bayazet (günümüzde Gavar) ve 1927'de Eçmiadzin gibi birçok Ermeni şehrin planlarını tasarladı ancak en çok ülkenin başkenti Erivan'da yaptığı işleri ile bilinir. İlk planları 1924'te kabul edildi ve küçük başkent, ağaçlı caddeler ve günümüzde bile şehrin kalbi olan Cumhuriyet Meydanı gibi geniş meydanlarla dolu büyük, çağdaş bir şehre dönüştü.

1926'da açılan Opera Evi başta olmak üzere Erivan'daki qekçok anıtı da tasarlamıştır.

Neoklasik stili ve Sovyet etkilerine karşın Tamanyan, kendisini ülkenin mimarisi ve malzemeleri ile uyabiliyordu. Yapılarının çoğunda, tarihi Ermeni mimarisinden unsurlar ve pembe tüf gibi ülkede bulunan taş türleri kullanılıyordu. Bu yanardağ taşının kullanımı günümüzde bile Erivan'ın "pembe şehir" takma isminin kaynağıdır. Ayrıca Ermenistan'ın mimarî mirasını korumak için çalıştı ve Ermenistan'daki tarihî abidelerin korunması komitesi'ni kurdu.

Günümüzde ise, heykeli Erivan'ın merkezinde bulunmaktadır.

• Erivan

• Ermenistan Sovyet Ansiklopedisi. Erivan. 1974.