Sinodontlar veya Cynodontia,[a] ilk olarak Geç Permiyen'de (yaklaşık 260 myö) ortaya çıkan ve Permiyen-Triyas yok oluşu olayından sonra geniş ölçüde çeşitlenen bir terapsit grubudur.[1] Sinodontlar, etoburluk ve otçulluk dahil olmak üzere çok çeşitli yaşam tarzlarına sahipti. Geç Triyas sırasında ortaya çıkmış olan probainognatiyen sinodontlar (Probainognathia), oldukça gelişmişlerdir ve hâla yaşayan sinodontlar olan memelileri içerirler. Diğer tüm sinodont soyları yok olmuştur. Bilinen son memeli olmayan sinodont grubu olan Tritylodontidae'nin son kalıntılarına Erken Kretase'de rastlanmıştır.
İlk olarak Richard Owen, 1861'de Cynodontia'yı bir aile olarak Anomodontia'ya atadı.[3] Olson (1966) Cynodontia'yı Theriodontia'ya, Colbert ve Kitching'de (1977) Theriodontia'ya atarken Rubridge ve Sidor (2001), cynodontia'yı Eutheriodontia'ya atadı. William King Gregory (1910), Broom (1913), Carroll (1988), Gauthier vd. (1989), Hopson ve Kitching (2001) ve Botha vd. (2007) hepsi Cynodontia'yı Therapsida'ya ait olarak değerlendirdi. Botha vd. (2007), Owen'ı (1861) takip etmiş gibi görünüyor, ancak taksonomik sıralama belirtmeden.[4][5][6]
Erken sinodontlar, memeli iskelet özelliklerinin çoğuna sahiptir. Dişleri atalarına göre tamamen farklılaşmıştı ve beyin kabuğu başın arkasında şişmişti. Bazı taç grubu memelilerin (özellikle doğurgan memeliler) dışında, tüm sinodontlar muhtemelen yumurtlamışlardır. Kafatasları atalarınınkinden çok daha büyüktü ve memeli benzeri bir kafatasındaki elmacık kemiğinin genişlemesi, daha sağlam çene kaslarına izin verebilirdi. Ayrıca, sinodontların en yakın akrabaları olan therocephalianlar dışında, diğer ilkel terapsitlerin sahip olmadığı ikincil damağa sahiptirler. (Ancak, sinodontların ikincil damakları, memelilerde olduğu gibi öncelikle maksillaları ve palatinleri içerirken, therocephalianların ikincil damakları öncelikle maksillaları ve vomeri içerir.)
Sinodontlar, muhtemelen bir tür sıcak kanlı metabolizmaya sahipti. Bu, birçok sinodontun kürklü olarak yeniden canlandırmasına yol açmıştır. Endotermik olduklarından, ısı yalıtımı için buna ihtiyaç duymuş olabilirler; ancak kürklerinin fosil kanıtını bulmak zordur. Modern memeliler, kürklerini kaplamak için lipit salgılayan Harder bezlerine sahiptir, ancak bu yapının açıklayıcı izi yalnızca ilkel memeli Morganucodon'da ve sonrasında bulunmuştur.[7]
Hopson, J.A.; Kitching, J.W. (2001). "A probainognathian cynodont from South Africa and the phylogeny of non-mammalian cynodonts". Bull. Mus. Comp. Zool. 156: 5-35.
Davis, Dwight (1961). "Origin of the Mammalian Feeding Mechanism". Am. Zoologist, 1: ss. 229–234.
