Tahmis-i Gazel-i Mu'allim (11 Şubat 1886)

Vecde geldim münşerih bâlim dilârâlar benim
âlem-i meyhândee sâkî vü sahbâlar benim
Sümbülistanlar nigehpîrâ temâşâlar benim
«Gördüm âsârın bahârın oldu sahrâlar benim»
«Olmamak mümkünmi en şiddetli sevdâlar benim»

Bahş eder her bir temâşâ bir tarâvet fikrime
Âlem-i zevk u safâda yok nihâyet fikrime
Verdi âsâr-ı bahâr eşvâk u vüs'at fikrime
«Verdi cevlân-ı diger feyz-i tabîat fikrime»
«Aldı ârâmım bu rûhefzâ temâşâlar benim»

Cilvepâşı zevk- olur her gördügüm eşyâ bana
Vermeden âsâr-ı kudret zevk-i bahrâsâ bana
Öyle şevkâver olur kim neşve-i sevdâ bana
«Arzeder bir başka alem şimdi bir sahra bana»
«İnşirâhım şerh olunmaz gayrı dünyalar bana»

Oynayub güldükce karşımda nigâr-ı gülizâr
İnbisât-efzâyı vicdân olmada lutf-ı nigâr
Bir taraftan zevk-i diger bahşeder feyzi bahâr
«Olmasın da tab'ı rindânem kim olsun neşvedâr »
«taze sâkîler benim, lebrîz mînâlar benim»

Göñlümün yok kimseye âlemde mecbûriyyeti
Seyredin bir necm-i ikbâlimdeki ulviyyeti
Bir görün ey ehl-i dil tab'ımdaki hürriyeti
«Çeşm-i 'âlem kimde görmüştür bu mes'ûdiyeti»
«Bak bütün karşımdaki âyînesîmalar benim»