yedek

yedek (belirtme hâli yedeği, çoğulu yedekler) yedek -ği

[1] yularından çekilerek götürülen boş binek hayvanı

[2] hayvanı yedeğe alan ip, yular

[3] (edebiyat) redif

Türkçe

• Türk Dil Kurumuna göre "yedek" maddesi

yedek (karşılaştırma daha yedek, üstünlük en yedek)

[1] gereğinde kullanılmak için elde bulundurulan, asıl karşıtı

[2] gereğinde kullanılmak için fazladan bulundurulan, ayrılmış olan

Demir çekme kapının yedek anahtarını ona armağan edip usulca cebine soktu. - L. Tekin

[1] yedekdaş, mâyetde giden redif şeyler, hususen at yedeyi, yetik