yürümek

یورومک

yürümek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi yürür)

1. adım atarak ilerlemek, gitmek

   Kafası yerde, kamburunu çıkarmış, yürüyordu. -H. Taner

2. karada veya suda, herhangi bir yöne doğru sürekli olarak yer değiştirmek

   Buz dağları güneye yürümüş.

3. çocuk ayakları üzerinde gezecek duruma gelmek

   Çocuk erken yürüdü.

4. yayan gezmek, yayan gitmek

   Gölgesinde yürüdüğü duvarın arkasından bir horoz sesi fark etti.” -Ö. Seyfettin.

5. yol almak

   Biraz yürüyelim, geç kaldık.

6. bir yere gelmek, bir yere ulaşmak, kaplamak

   Dallara su yürümek.

7. üzerine doğru gitmek, akın etmek, saldırmak, hücum etmek

   Asker kaleye yürüdü.

8. geçmek, ilerlemek, değişmek

   “Doktor o hayatın dışında kalmış. Bu ne demek? Bu, o demek ki hayat yürümüş gitmiş, birlikte yürüyememiş.” -M. Ş. Esendal.

• Türk Dil Kurumuna göre "yürümek" maddesi