pak

• pâk

Osmanlı Türkçesi پاک‎, Farsça پاک‎.

• IPA^(anahtar): [ˈpɑːk]
• Heceleme: pak

pak (karşılaştırma daha pak, üstünlük en pak)

1. temiz

   Efendiler, bizim çehremiz her zaman temiz ve pâk idi ve daima temiz ve pak kalacaktır. — Atatürk

   Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!
   Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer. — M. Â. Ersoy

• Karga yavrusuna bakmış, benim ak pak evladım demiş

• Pakistan, Pakize
• ak pak, akça pakça, pirüpak, temiz pak

• Türk Dil Kurumuna göre "pak" maddesi

• kap

Farsça پاک‎.

• Heceleme: pak

pak

1. pak, temiz

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki