içtima

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi اجتماع‎, o da Arapça إجتماع‎.

Söyleniş

IPA^(anahtar): /it͡ʃ.ti.ˈmaː/
Heceleme: iç‧ti‧ma

Ad

içtima (belirtme hâli içtimayı, çoğulu içtimalar) içtima -sı

toplanma, toplantı
Bu gece mühim ve gizli bir içtima var. — Esat Mahmut Karakurt
(askeriye) askerlerin silahlı ve donatılmış olarak toplanmaları
(astronomi) kavuşum

Çekimleme

içtima adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		içtima	içtimalar
belirtme		içtimayı	içtimaları
yönelme		içtimaya	içtimalara
bulunma		içtimada	içtimalarda
ayrılma		içtimadan	içtimalardan
tamlayan		içtimanın	içtimaların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	içtimam	içtimalarım
	belirtme	içtimamı	içtimalarımı
	yönelme	içtimama	içtimalarıma
	bulunma	içtimamda	içtimalarımda
	ayrılma	içtimamdan	içtimalarımdan
	tamlayan	içtimamın	içtimalarımın
2. tekil	yalın	içtiman	içtimaların
	belirtme	içtimanı	içtimalarını
	yönelme	içtimana	içtimalarına
	bulunma	içtimanda	içtimalarında
	ayrılma	içtimandan	içtimalarından
	tamlayan	içtimanın	içtimalarının
3. tekil	yalın	içtiması	içtimaları
	belirtme	içtimasını	içtimalarını
	yönelme	içtimasına	içtimalarına
	bulunma	içtimasında	içtimalarında
	ayrılma	içtimasından	içtimalarından
	tamlayan	içtimasının	içtimalarının
1. çoğul	yalın	içtimamız	içtimalarımız
	belirtme	içtimamızı	içtimalarımızı
	yönelme	içtimamıza	içtimalarımıza
	bulunma	içtimamızda	içtimalarımızda
	ayrılma	içtimamızdan	içtimalarımızdan
	tamlayan	içtimamızın	içtimalarımızın
2. çoğul	yalın	içtimanız	içtimalarınız
	belirtme	içtimanızı	içtimalarınızı
	yönelme	içtimanıza	içtimalarınıza
	bulunma	içtimanızda	içtimalarınızda
	ayrılma	içtimanızdan	içtimalarınızdan
	tamlayan	içtimanızın	içtimalarınızın
3. çoğul	yalın	içtiması	içtimaları
	belirtme	içtimasını	içtimalarını
	yönelme	içtimasına	içtimalarına
	bulunma	içtimasında	içtimalarında
	ayrılma	içtimasından	içtimalarından
	tamlayan	içtimasının	içtimalarının