[go: up one dir, main page]

İçeriğe atla

emir

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Emir, emîr, emír

Türkçe

[değiştir]

Köken

[değiştir]
Osmanlı Türkçesi امر‎, o da Arapça أَمْر(ʾemr).

Söyleniş

[değiştir]

emir (belirtme hâli emri, çoğulu emirler)

  1. buyruk, ferman, komut, talimat
    Asker, ancak üst amirinden emir alır.
  2. istek
    İkide birde dönüp benden bir emrim olup olmadığını soruyordu. — Y. K. Karaosmanoğlu
  3. (meyveler) Orta Anadolu'da şarap yapımı için üretilen, orta kalın kabuklu, beyaz renkli, kısa ve karışık budanan bir tür üzüm

Çekimleme

[değiştir]

Alt kavramlar

[değiştir]

Türetilmiş kavramlar

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Gagavuzca

[değiştir]

Köken

[değiştir]
Arapça أَمْر(ʾemr).

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: e‧mir

emir

  1. emir

Kaynakça

[değiştir]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence

[değiştir]

Köken

[değiştir]
Arapça أَمْر(ʾemr).

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: e‧mir

emir

  1. emir

Kaynakça

[değiştir]
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.